باب (۴٧): نشستن بالای قبرها و نماز خواندن بر آنها
۴٩۸- عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: «لأَنْ يَجْلِسَ أَحَدُكُمْ عَلَى جَمْرَةٍ فَتُحْرِقَ ثِيَابَهُ فَتَخْلُصَ إِلَى جِلْدِهِ، خَيْرٌ لَهُ مِنْ أَنْ يَجْلِسَ عَلَى قَبْرٍ». (م/٩٧۱)
ترجمه: ابوهریره س می‌گوید: رسول الله ص فرمود: «اگر یکی از شما بالای اخگری بنشیند طوریکه لباسش را بسوزد و به پوستش برسد، برایش بهتر از این است که بالای قبری بنشیند».
۴٩٩- عَنْ أَبِي مَرْثَدٍ الْغَنَوِيّ س قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: «لاَ تَجْلِسُوا عَلَى الْقُبُورِ وَلاَ تُصَلُّوا إِلَيْهَا». (م/٩٧۲)
ترجمه: ابو مرثد غنوی س می‌گوید: رسول الله ص فرمود: «بالای قبرها ننشینید و بسوی آنها نماز نخوانید».