ترجمه صحیح مسلم - جلد اول

باب(۳۲): نماز را نباید از وقتش به تأخیر انداخت

۲۲۶- عَنْ أَبِي ذَرٍّ س قَالَ: قَالَ لِي رَسُولُ اللَّهِ ص: «كَيْفَ أَنْتَ إِذَا كَانَتْ عَلَيْكَ أُمَرَاءُ يُؤَخِّرُونَ الصَّلاَةَ عَنْ وَقْتِهَا؟ أَوْ: يُمِيتُونَ الصَّلاَةَ عَنْ وَقْتِهَا»؟ قَالَ: قُلْتُ: فَمَا تَأْمُرُنِي؟ قَالَ: «صَلِّ الصَّلاَةَ لِوَقْتِهَا، فَإِنْ أَدْرَكْتَهَا مَعَهُمْ فَصَلِّ، فَإِنَّهَا لَكَ نَافِلَةٌ».(م/۶۴۸)

ترجمه: ابوذر س می‌گوید: رسول الله ص به من فرمود: «حال تو چگونه خواهد بود زمانی که حکامی ‌بر تو حکومت می‌کنند و نماز را از اول وقتش(وقت فضیلت) به تأخیر می‌اندازند؟ یا با تأخیر نمودن نماز، آن را بی روح می‌کنند»؟ گفتم: شما به من چه دستوری می‌دهید؟ پیامبر اکرم ص فرمود: «نماز را در وقتش بخوان؛ البته اگر نماز را با آنها دریافتی، دوباره بخوان؛ زیرا برایت نافله محسوب می‌گردد».