ترجمه صحیح مسلم - جلد اول

باب(۲۲): ایمان از یمن، و حکمت از یمن است

۳٩- عَنْ أَبِيْ هُرَيْرَةَ س قَالَ: سَمِعْتُ النَّبِيَّ صيَقُولُ: «جَاءَ أَهْلُ الْيَمَنِ، هُمْ أَرَقُّ أَفْئِدَةً، وَأَضْعَفُ قُلُوبًا، الإِيمَانُ يَمَانٍ، وَالْحِكْمَةُ يَمَانِيَةٌ، السَّكِينَةُ فِي أَهْلِ الغنَمَ، وَالْفَخْرُ وَالْخُيَلاَءُ فِي الْفَدَّادِينَ أَهْلِ الْوَبَرِ، قِبَلَ مَطْلِعِ الشَّمْسِ». (م/۵۲)

ترجمه: ابوهریره س می‌گوید: شنیدم که رسول الله ص می‌فرمود: «اهل یمن آمدند. آنان از نرم‌ترین دلها و نازک‌ترین قلب‌ها برخوردارند. ایمان از یمن است و حکمت از یمن است. سکینه و وقار در میان گوسفند داران، و فخر و تکبر در میان شتربانان و گاو چرانان چادر نشین می‌باشد در همان طرف که خورشید طلوع می‌کند». (مشرق)

توضیح: ایمان از یمن است؛ یعنی اهل یمنی که در آن زمان و بعد از رسول اکرم ص مسلمان شدند، امثال اویس قرنی و ابومسلم خولانی و دیگران از ایمان کاملی برخوردار بودند. به همین خاطر، رسول اکرم ص ایمان را به یمن نسبت داد و هدف از آن، یمنی‌های همان زمان می‌باشند نه همه‌ی اهل یمن و در هر زمانی که باشند. (نووی با تصرف)

۴۰- عَنْ جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: «غِلَظُ الْقُلُوبِ وَالْجَفَاءُ فِي الْمَشْرِقِ، وَالإِيمَانُ فِي أَهْلِ الْحِجَازِ». (م/۵۳)

ترجمه: جابر بن عبدالله س می‌گوید: رسول الله ص فرمود: «سخت دلی و خشونت در مشرق، و ایمان در اهل حجاز است».