ترجمه صحیح مسلم - جلد اول

باب(٧۱): بیرون رفتن امام برای غسل کردن بعد از اقامه گفتن

۲۶۶- عَنْ أَبِي سَلَمَةَ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَوْفٍ: سَمِعَ أَبَا هُرَيْرَةَ يَقُولُ: أُقِيمَتِ الصَّلاَةُ فَقُمْنَا، فَعَدَّلْنَا الصُّفُوفَ قَبْلَ أَنْ يَخْرُجَ إِلَيْنَا رَسُولُ اللَّهِ ص فَأَتَى رَسُولُ اللَّهِ ص حَتَّى إِذَا قَامَ فِي مُصَلاَّهُ قَبْلَ أَنْ يُكَبِّرَ، ذَكَرَ، فَانْصَرَفَ، وَقَالَ لَنَا: «مَكَانَكُمْ» فَلَمْ نَزَلْ قِيَامًا نَنْتَظِرُهُ حَتَّى خَرَجَ إِلَيْنَا وَقَدِ اغْتَسَلَ، يَنْطُفُ رَأْسُهُ مَاءً، فَكَبَّرَ فَصَلَّى بِنَا. (م/۶۰۵)

ترجمه: ابوسلمه بن عبدالرحمن بن عوف می‌گوید: شنیدم که ابوهریره س می‏گوید: اقامه گفته شد و صف‏ها برای اقامه‌ی نماز، بسته شد. سپس، رسول الله ص تشریف آورد. و هنگامی‌که بر مصلای نماز ایستاد، یادش آمد که جنب است. پس به ما فرمود: «سر جای خود بمانید». یعنی (صف‏های نماز را بهم نزنید). سپس برگشت و غسل نمود و در حالی به‌سوی ما آمد که هنوز آب از موهایش می‏چکید. آنگاه، تکبیر گفت و نماز را برای ما امامت نمود.