باب (۲): حرمت شیرخوارگی، برای شوهر زن شیر دهنده نیز ثابت میگردد؛ زیرا شیر زن از طرف شوهر میباشد
۸٧۵- عَنْ عَائِشَةَ ل قَالَتْ: جَاءَ عَمی مِنْ الرَّضَاعَةِ يَسْتَأْذِنُ عَلَيَّ، فَأَبَيْتُ أَنْ آذَنَ لَهُ حَتَّى أَسْتَأْمِرَ رَسُولَ اللَّهِ ص، فَلَمَّا جَاءَ رَسُولُ اللَّهِ ص قُلْتُ: إِنَّ عَمی مِنْ الرَّضَاعَةِ اسْتَأْذَنَ عَلَيَّ فَأَبَيْتُ أَنْ آذَنَ لَهُ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: «فَلْيَلِجْ عَلَيْكِ عَمُّكِ». قُلْتُ: إِنَّمَا أَرْضَعَتْنِي الْمَرْأَةُ وَلَمْ يُرْضِعْنِي الرَّجُلُ، قَالَ: «إِنَّهُ عَمُّكِ فَلْيَلِجْ عَلَيْكِ ».(م/۱۴۴۵)
ترجمه: عایشه ل میگوید: عموی رضاعی من (افلح برادر ابو القیس) آمد و از من اجازه خواست تا به خانهام بیاید؛ من از اجازه دادن او خودداری نمودم تا اینکه با رسول الله ص مشورت نمایم. هنگامیکه پیامبر اکرم ص آمد، گفتم: عموی رضاعی من از من اجازه خواست تا به خانهام بیاید؛ اما من به او اجازه ندادم. رسول الله ص فرمود: «عمویت میتواند به خانهات بیاید». گفتم: زن (همسر ابو القعیس) به من شیر داده است نه شوهرش (ابو القعیس). فرمود: «او عموی توست و میتواند به خانهات بیاید».