ترجمه صحیح مسلم - جلد اول

باب (۲۲): صدقه دادن اگر چه به همسر و فرزند باشد

۵۲۸- عَنْ زَيْنَبَ امْرَأَةِ عَبْدِ اللَّهِ بن مسعود ل قَالَتْ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: «تَصَدَّقْنَ، يَا مَعْشَرَ النِّسَاءِ وَلَوْ مِنْ حُلِيِّكُنَّ». قَالَتْ: فَرَجَعْتُ إِلَى عَبْدِ اللَّهِ فَقُلْتُ: إِنَّكَ رَجُلٌ خَفِيفُ ذَاتِ الْيَدِ، وَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَدْ أَمَرَنَا بِالصَّدَقَةِ، فَأْتِهِ فَاسْأَلْهُ، فَإِنْ كَانَ ذَلِكَ يَجْزِي عَنِّي وَإِلاَّ صَرَفْتُهَا إِلَى غَيْرِكُمْ، قَالَتْ: فَقَالَ لِي عَبْدُ اللَّهِ: بَلْ ائْتِيهِ أَنْتِ، قَالَتْ: فَانْطَلَقْتُ فَإِذَا امْرَأَةٌ مِنْ الأَنْصَارِ بِبَابِ رَسُولِ اللَّهِ ص حَاجَتِي حَاجَتُهَا، قَالَتْ: وَكَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص قَدْ أُلْقِيَتْ عَلَيْهِ الْمَهَابَةُ، قَالَتْ فَخَرَجَ عَلَيْنَا بِلاَلٌ فَقُلْنَا لَهُ: ائْتِ رَسُولَ اللَّهِ ص فَأَخْبِرْهُ أَنَّ امْرَأَتَيْنِ بِالْبَابِ تَسْأَلاَنِكَ: أَتُجْزِئُ الصَّدَقَةُ عَنْهُمَا، عَلَى أَزْوَاجِهِمَا، وَعَلَى أَيْتَامٍ فِي حُجُورِهِمَا؟ وَلاَ تُخْبِرْهُ مَنْ نَحْنُ، قَالَتْ: فَدَخَلَ بِلاَلٌ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ص فَسَأَلَهُ، فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ ص: «مَنْ هُمَا»؟ فَقَالَ: امْرَأَةٌ مِنْ الأَنْصَارِ وَزَيْنَبُ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: «أَيُّ الزَّيَانِبِ»؟ قَالَ: امْرَأَةُ عَبْدِ اللَّهِ، فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ ص: «لَهُمَا أَجْرَانِ: أَجْرُ الْقَرَابَةِ وَأَجْرُ الصَّدَقَةِ». (م/۱۰۰۰)

ترجمه: زینب همسر عبدالله بن مسعود بمی‌گوید: رسول الله ص فرمود: «ای گروه زنان! صدقه دهید اگر چه از زیور آلات‌تان باشد». راوی می‌گوید: من نزد شوهرم عبدالله برگشتم و گفتم: رسول الله ص به ما دستور صدقه داده است و تو فردی تنگدست هستی. نزد پیامبر اکرم ص برو و از ایشان بپرس. اگر همین صدقه دادن من به تو مرا کفایت می‌کند، خوب است. در غیر این صورت، به دیگران، صدقه بدهم.

عبدالله بن من گفت: تو خودت نزد رسول الله ص برو. لذا من بسوی خانه‌ی پیامبر اکرم ص براه افتادم. در آنجا زنی از انصار را کنار درِ خانه‌ی پیامبر اکرم ص دیدم که سؤالی همانند سؤال من داشت. قابل یاد آوری است که رسول اکرم ص از هیبت زیادی برخوردار بود؛ در این اثنا، بلال س بیرون آمد. به او گفتیم: نزد رسول الله ص برو و به او بگو: دو زن کنار درِ خانه‌ ایستاده‌اند و از شما می‌پرسند که: آیا صدقه دادن آنان به همسرانشان و یتیمانی که تحت تکفل آنان بسر می‌برند، آنان را کفایت می‌نماید؟ البته نام ما را برای نبی اکرم ص ذکر مکن.

راوی می‌گوید: بلال نزد رسول الله ص رفت و از ایشان پرسید. رسول الله ص فرمود: «آنها کیستند»؟ بلال گفت: یک زن انصاری و زینب. رسول الله ص فرمود: «کدام زینب»؟ گفت: همسر عبدالله بن مسعود. رسول اکرم ص فرمود: «آنان دو اجر دارند: اجر خویشاوندی و اجر صدقه».