باب(۱۶): پاشیدن آب روی ادرار پسر خُرد سال
۱۸٧- عَنْ أُمِّ قَيْسٍ بِنْتِ مِحْصَنٍ: أَنَّهَا أَتَتْ رَسُولَ اللَّهِ ص بِابْنٍ لَهَا لَمْ يَبْلُغْ أَنْ يَأْكُلَ الطَّعَامَ، قَالَ عُبَيْدُ اللَّهِ: أَخْبَرَتْنِي أَنَّ ابْنَهَا ذَاكَ بَالَ فِي حَجْرِ رَسُولِ اللَّهِ ص فَدَعَا رَسُولُ اللَّهِ ص بِمَاءٍ فَنَضَحَهُ عَلَى ثَوْبِهِ، وَلَمْ يَغْسِلْهُ غَسْلاً. (م/۲۸٧)
ترجمه: ام قیس دختر محصن ل می‌گوید: پسر کوچکم را که هنوز غذا نمیخورد، نزد رسول الله ص آوردم. عبید الله (یکی از راویان) می‌گوید: فرزندش در بغل رسول الله ص ادرار کرد. آنحضرت ص آب خواست و بر لباس‌هایش ریخت و آنها را نشست. (یعنی فقط به ریختن آب، اکتفا نمود).