ترجمه صحیح مسلم - جلد اول

باب (۲۵): مباح بودن مزد حجّام

٩۳۵- عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ بقَالَ: حَجَمَ النَّبِيَّ ص عَبْدٌ لِبَنِي بَيَاضَةَ، فَأَعْطَاهُ النَّبِيُّ ص أَجْرَهُ، وَكَلَّمَ سَيِّدَهُ فَخَفَّفَ عَنْهُ مِنْ ضَرِيبَتِهِ، وَلَوْ كَانَ سُحْتًا لَمْ يُعْطِهِ النَّبِيُّ ص.(م/۱۲۰۲)

ترجمه: ابن عباس بمی‌گوید: غلام قبیله‌ی‌ بنی بیاضه نبی اکرم ص را حجامت کرد و رسول الله ص مزدش را پرداخت نمود؛ همچنین با صاحبش صحبت کرد تا مالیاتش را تخفیف دهد. اگر مزد حجام، حرام می‌بود، نبی اکرم ص به آن غلام، مزد نمی‌داد.

٩۳۶- عَنْ حُمَيْدٍ قَالَ: سُئِلَ أَنَسُ بْنُ مَالِكٍ س عَنْ كَسْبِ الْحَجَّامِ، فَقَالَ: احْتَجَمَ رَسُولُ اللَّهِ ص، حَجَمَهُ أَبُو طَيْبَةَ، فَأَمَرَ لَهُ بِصَاعَيْنِ مِنْ طَعَامٍ، وَكَلَّمَ أَهْلَهُ فَوَضَعُوا عَنْهُ مِنْ خَرَاجِهِ، وَقَالَ: «إِنَّ أَفْضَلَ مَا تَدَاوَيْتُمْ بِهِ الْحِجَامَةُ، أَوْ هُوَ مِنْ أَمْثَلِ دَوَائِكُمْ». (م/۱۵٧٧)

ترجمه: حُمید می‌گوید: از انس بن مالک س درباره‌ی‌ کسب حجّام پرسیدند. گفت: شخصی به نام ابوطیب رسول الله ص را حجامت نمود. پیامبر اکرم ص دستور داد تا او را دو صاع، طعام بدهند. همچنین با صاحبانش صحبت نمود و آنان، مالیاتش را تخفیف دادند و علاوه بر آن، فرمود: «بهترین چیزی که شما بوسیله‌ی‌ آن، معالجه می‌کنید، حجامت است. یا حجامت، از بهترین داروهای شماست».