۲۳- باب: مَا کَانَ مِن خَلِیطَینِ فَإنَّهُمَا یَتَرَاجَعَانِ بَيْنَهُمَا بِالسَّوِیَّة
باب [۲۳]: دو نفری که شریک اند[زکات را] بین خود متساویانه تقسیم نمایند
٧۳۴- وَفی روایَة: أَنَّ أَبَا بَكْرٍ س، كَتَبَ لَهُ الَّتِي فَرَضَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «وَمَا كَانَ مِنْ خَلِيطَيْنِ، فَإِنَّهُمَا يَتَرَاجَعَانِ بَيْنَهُمَا بِالسَّوِيَّةِ» [رواه الخاری: ۱۴۵۱].
٧۲۴- و در روایت دیگری از انسسروایت است که ابوبکرسآنچه را که پیامبر خدا ج[در مورد زکات] فرض گردانیده بودند، برایش نوشت: [و از آن جمله اینکه]:
«و آنچه که از اموال زکات دو نفر با هم شریکی است، باید[زکاتی را که بر آن‌ها واجب می‌شود] بین خود به طور متساویانه تقسیم نمایند» [۳٧].
[۳٧] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: مثلا: اگر یک نفر(سی) گوسفند، و نفر دیگر(ده) گوسفند داشته باشد، واضح است که بر هیچ یک از آن‌ها به طور فردی زکات لازم نمی‌شود، ولی اگر گوسفند‌های آن‌ها با هم یکجا باشد، وقتی که مامور زکات می‌آید، چون مجموعاً(چهل) گوسفند شده است، از آن‌ها یک گوسفند زکات می‌گیرد، اگر قیمت این گوسفند مثلاً چهار صد درهم باشد، بر آنکه(ده) گوسفند داشته است، (صد) درهم و بر آنکه (سی) گوسفند داشته است، (سه صد) درهم لازم می‌گردد.