۲٩- باب: هَدْمِ الْکَعْبَةِ
باب [۲٩]: منهدم کردن کعبه
۸٠٧- عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ب، عَنِ النَّبِيِّ جقَالَ: «كَأَنِّي بِهِ أَسْوَدَ أَفْحَجَ، يَقْلَعُهَا حَجَرًا حَجَرًا» [رواه البخاری: ۱۵٩۵].
۸٠٧- از ابن عباسباز پیامبر خدا جروایت است که فرمودند:
«گویا همین حالا [همان کسی که خانه را منهدم خواهد ساخت می‌بینم] شخصی است سیاه چهره، ساق‌های پایش از یک دیگر گشوده است، سنگ‌های خانه را یکی پس از دیگری بر می‌کند» [۱۴۱].
[۱۴۱] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ظاهر این حدیث نبوی شریف معارض این قول خداوند متعال است که می‌فرماید: «آیا مگر ندیدند که ما حرم آمنی گردانیدیم»، و دیگر اینکه خداوند متعال اصحاب فیل را از تخریب مکۀ مکرمه مانع شده، و این درحالی بود که مکۀ مکرمه هنوز قبلۀ مسلمانان قرار نگرفته بود، و بعد از اینکه قبلۀ مسلمانان قرار گرفت، چگونه است که آن شخص آمده و خانۀ کعبۀ معظمه را تخریب کرده می‌تواند؟ امام ابن حجر/در جواب از این اعتراض می‌گوید: که تخریب مکۀ مکرمه ذریعۀ این شخص در آخر زمان صورت می‌گیرد، و این در وقتی است که حتی یک مسلمان هم در روی زمین باقی نمی‌ماند، چنان‌چه در صحیح مسلم آمده است که: «قیامت وقتی برپا می‌شود که در روی زمین کسی (الله) (الله) نگوید»، و از همین سبب در روایت سعید بن سمعان آمده است که: «بعد از آن [بعد از این تخریب] هرگز آباد نمی‌شود».