۳٩- باب: الصَّوْمِ آخِرَ الشَّهْرِ
باب [۳٩]: روزه گرفتن آخر ماه
٩۶۵- عَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَيْنٍ ب، سَأَلَ النَّبِيِّ ج: رَجُلًا فَقَالَ: «يَا أَبَا فُلاَنٍ، أَمَا صُمْتَ سَرَرَ هَذَا الشَّهْرِ؟» قَالَ الرَّجُلُ: لاَ يَا رَسُولَ اللَّهِ، قَالَ: «فَإِذَا أَفْطَرْتَ فَصُمْ يَوْمَيْنِ»، وَفِي رِوایَةِ قَالَ: «مِنْ سَرَرِ شَعْبَانَ» [رواه البخاری: ۱٩۸۳].
٩۶۵- از عمران بن حصینبروایت است که پیامبر خدا جاز شخصی پرسیدند: «ای ابو فلان! آخر این ماه را [یعنی: ماه شعبان را] روزه گرفتی»؟
آن شخص گفت: نه، یا رسول الله! فرمودند: «چون عید شد، دو روز روزه بگیر»، درروایت دیگری آمده است که گفتند: «آخر شعبان را [روزه گرفتی؟]» [۳۲۱].
[۳۲۱] گویند سبب استفسار پیامبر خدا جاین بود که خبر داشتند که این شخص نذر کرده است که آخر هرماه، و یا آخر ماه شعبان را روزه بگیرد، از این سبب از وی چینین استفسار نمودند.