۱٠- «باب»
باب [۱٠]
٩۱٧- عَنْ أَنَسٍ س، عَنِ النَّبِيِّ ج، قَالَ: «اللَّهُمَّ اجْعَلْ بِالْمَدِينَةِ ضِعْفَيْ مَا جَعَلْتَ بِمَكَّةَ مِنَ البَرَكَةِ» [رواه البخاری: ۱۸۸۵].
٩۱٧- از انسساز پیامبر خدا جروایت است که فرمودند:
«خدایا! دوچند آنچه را که در مکه برکت نهادی، در مدینه برکت بنه» [۲۶۸].
[۲۶۸] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: در حدیث دیگری تصریح شده است که پیامبر خدا جدر دعای خود برکت در صاع و پیمانه را مسئلت نمودند، و امام نووی/می‌گوید: این دعای نبی کریم جاجابت شده است، و برکت تحقق یافته است، زیرا کسانی که در مدینه سکونت کرده‌اند می‌گویند: مقدار طعامی که در خارج از مدینه برای کدام شخص کفایت نمی‌کند، در مدینه برایش کفایت می‌کند.