۶- باب: عَسْبِ الفَحْلِ
باب [۶]: باردار ساختن
۱٠۵٩- عَنِ ابْنِ عُمَرَ ب، قَالَ: «نَهَى النَّبِيُّ جعَنْ عَسْبِ الفَحْلِ» [رواه البخاری: ۲۲۸۴].
۱٠۵٩- از ابن عمربروایت است که گفت: پیامبر خدا جاز مزدی که از باردار ساختن حیوان به دست می‌آید، نهی فرمودند [۴۳۴].
[۴۳۴] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) مزد گرفتن در مقابل باردار ساختن حیوان، جائز نیست، مثلا: اگر کسی گاو نری دارد، و گاو مادۀ کسی را با آن باردار می‌سازد، در مقابل این عمل نباید از وی مزدی بگیرد، ولی بعضی از علماء گفته‌اند: بهتر آن است که صاحب حیوان ماده، برای صاحب حیوان نر، چیزی بخشش بدهد. ۲) اکنون که در بسیاری از دولت‌های اسلامی و غیر اسلامی شفاخانه‌هایی جهت ترتیب و تنظیم و اصلاح نسل حیوانات به وجود آمده است، و این شفاخانه‌ها در مقابل باردار ساختن حیوان، مبلغ معینی پول می‌گیرند، و اگر کسی در باردار ساختن حیوان خود از این شفاخانه استفاده می‌کند، و قرار قانون آن شفاخانه‌ها مبلغی معینی پول برای آن‌ها می‌دهد، از این کار برایش گناهی نخواهد بود، چنان‌چه برای اداره کنندگان شفاخانه‌ها از گرفتن پول نیز گناهی نیست، زیرا آن‌ها این پول را در مقابل خدمتی که انجام می‌دهند، و مصرفی که می‌کنند، دریافت می‌دارند، و الله تعالی أعلم.