۶۴- باب: النَّحْرِ فِي مَنْحَرِ النَّبِيِّ ج بِمِنیَ
باب [۶۴]: ذبح کردن در (منی) در کشتارگاه پیامبر خدا ج
۸۴۶- عَن عَبْدَ اللَّهِ ب«أَنَّهُ كَانَ يَنْحَرُ فِي المَنْحَرِ» یَعنِي: «مَنْحَرِ رَسُولِ اللَّهِ ج» [رواه البخاری: ۱٧۱٠].
۸۴۶- روایت است که عبد الله بن عمربدر (منحر) یعنی: در همان جایی نحر می‌کرد، که پیامبر خدا جنحر کرده بودند [۱۸۸].
[۱۸۸] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) جایی که پیامبر خدا جشتران خود را در عید قربان نحر کرده بودند، نزدیک جمرۀ کوچک است که به طرف مسجد خیف واقع است، ولی چون خود پیامبر خدا جفرمودند که: «من این‌جا نحر کردم، و هر جای (منی) قابل نحراست»، علماء گفته‌اند که: نحر کردن در هر جای منی جواز دارد، و نحر کردن در (منحر) پیامبر خدا جاز فضایل است نه از واجبات حج. ۲) اینکه ابن عمربدر (منحر) پیامبر خدا جنحر می‌کرد، سببش آن بود که وی در تتبع آثار نبی کریم جسخت پا بند بود، و نمی‌خواست هیچ عملی از اعمال پیامبر خدا جرا ترک نماید، و دیگر آنکه درزمان ابن عمربامکان نحر و ذبح درهر جای (منی) امکان پذیربود، ولی چون امروز چنین امکانی وجود ندارد، باید حیوانی که ذبح می‌گردد، درهمان جایی ذبح گردد که برای این کار اختصاص داده شده است، و در جای دیگری از (منی) به این کار اقدام نشود.