۵۲- باب: أَمرِ النَّبِيِّ جبِالسَّکِینَةِ عِنْدَ الإِفَاضَةِ وَإِشَارَتِهِ إِلَیْهِمْ بِالسَّوْطِ
باب [۵۲]: امر کردن پیامبر خدا جبه آرام رفتن از عرفات، و اشاره نمودن به طرف آن‌ها با شلاق
۸۳۳- عَن ابْنُ عَبَّاسٍ ب: أَنَّهُ دَفَعَ مَعَ النَّبِيِّ جيَوْمَ عَرَفَةَ، فَسَمِعَ النَّبِيُّ جوَرَاءَهُ زَجْرًا شَدِيدًا، وَضَرْبًا وَصَوْتًا لِلْإِبِلِ، فَأَشَارَ بِسَوْطِهِ إِلَيْهِمْ، وَقَالَ: «أَيُّهَا النَّاسُ عَلَيْكُمْ بِالسَّكِينَةِ فَإِنَّ البِرَّ لَيْسَ بِالإِيضَاعِ» [رواه البخاری: ۱۶٧۱].
۸۳۳- از ابن عباسبروایت است که وی در روز عرفه با پیامبر خدا جبه طرف مزدلفه آمد، در این وقت پیامبر خدا جاز پشت سر هیاهوی مردم و زدن شتران را شنیدند، با تازیانۀ خود به طرف مردم اشاره نموده و فرمودند:
«ای مردم! آرام باشید، ثواب و خیر درشتاب کردن و تیز رفتن نیست» [۱٧٠].
[۱٧٠] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: انسان باید در همه جا وقار و حیثیت اسلامی خود را حفظ نماید، ولو آنکه غرضش از شتاب کردن، حصول عبادت باشد، چنان‌چه پیامبر خدا جبرای کسی که در رسیدن به جماعت عجله کرده بود فرمودند: «خداوند حرصت را بر عبادت زیاد کند، ولی دوباره این‌چنین شتاب مکن».