۱۵- باب: النَّهي عَن النُّهْبَى وَالمُثْلَة
باب [۱۵]: نهی از چور و چپاول و مثله کردن
۱۱۲۸- عَن عَبْدَ اللَّهِ بْنَ يَزِيدَ الأَنْصَارِيَّ قَالَ: «نَهَى النَّبِيُّ جعَنِ النُّهْبَى وَالمُثْلَةِ» [رواه البخاری: ۲۴٧۴].
۱۱۲۸- از عبدالله بن یزید انصاریسروایت است که گفت:
پیامبر خدا جاز چور و چپاول و مثله کردن، نهی فرمودنده‌اند [۵٠٧].
[۵٠٧] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) چور و چپاول عبارت از آن است که هرکس به اندازه که می‌تواند از مالی بدون توزیع و تقسیم معین برای خود جمع نماید، عرب‌ها در زمان جاهلیت عادت داشتند که بر قبائل و قوافل یک دیگر حمله می‌کردند، و اگر غالب می‌شدند، اموال آن‌ها را چور می‌کردند. ۲) چور کردن همان طوری که در اموال ممنوع است، در خوردن نیز ممنوع است، مثلا: اگر چند نفری با هم نان می‌خوردند روا نیست که طعام را از نزد یک دیگر چور کنند، و بدون مراعات ادب نان خوردن، نان بخورند. ۳) در چور کردن پولی که بر سر عروس و داماد ریخته می‌شود، بین علماء اختلاف است، و راجح آن است که اگر چور کردن آن سبب پا مال شدن و متضرر گردیدن دیگران نمی‌‌گردید، جواز دارد. ۴) مثله: عبارت از بریدن عضوی از اعضای بدن است، مانند: بریدن گوش، بینی، زبان و یا لب و امثال این‌ها.