۱۱- باب: قِصَاصِ المَظْلُومِ إِذَا وَجَدَ مَالَ ظَالِمِهِ
باب [۱۱]: عوض گرفتن مظلوم از مال ظالم
۱۱۲۴- عَنْ عُقْبَةَ بْنِ عَامِرٍ س، قَالَ: قُلْنَا لِلنَّبِيِّ ج: إِنَّكَ تَبْعَثُنَا، فَنَنْزِلُ بِقَوْمٍ لاَ يَقْرُونَا، فَمَا تَرَى فِيهِ؟ فَقَالَ لَنَا: «إِنْ نَزَلْتُمْ بِقَوْمٍ، فَأُمِرَ لَكُمْ بِمَا يَنْبَغِي لِلضَّيْفِ فَاقْبَلُوا، فَإِنْ لَمْ يَفْعَلُوا، فَخُذُوا مِنْهُمْ حَقَّ الضَّيْفِ» [رواه البخاری: ۲۴۶۱].
۱۱۲۴- از عقبه بن عامرسروایت است که گفت:
برای پیامبر خدا جگفتیم که: شما ما را این طرف و آن طرف می‌فرستید، گاهی به نزد مردمی می‌رویم که ما را مهمان نمی‌کنند، در این باره چه می‌گوئید؟
برای ما گفتند: «اگرنزد مردمی رفتید و برای شما چیزی که مناسب برای مهمان است دادند، قبول کنید، و اگر ندادند حق مهمان را از آن‌ها بگیرید» [۵٠۳].
[۵٠۳] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: آنچه که در ضمن این حدیث نبوی شریف آمده است، خاص برای موظفین صدقه بود، و در وقتی بود که این موظفین معاش ماهواری نداشتند، و بعد از اینکه برای آن‌ها معاش ماهواری تعیین گردید، به اتفاق علماء این حکم دربارۀ آن‌ها و دربارۀ دیگران منسوخ گردید، و هیچ کس حق ندارد مال شخص دیگری را چه بنام مهمانی و چه بنام دیگری به زور از وی بگیرد.