فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد سوم

۱٠- باب: کَسْبِ الرَّجُلِ وَعَمَلِهِ بِیَدِهِ
باب [۱٠]: کسب و کار شخص از زحمت کشید خودش

٩٩۳- عَنِ المِقْدَامِ س، عَنْ رَسُولِ اللَّهِ ج، قَالَ: «مَا أَكَلَ أَحَدٌ طَعَامًا قَطُّ، خَيْرًا مِنْ أَنْ يَأْكُلَ مِنْ عَمَلِ يَدِهِ، وَإِنَّ نَبِيَّ اللَّهِ دَاوُدَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ، كَانَ يَأْكُلُ مِنْ عَمَلِ يَدِهِ» [رواه البخاری: ۲٠٧۲].

٩٩۳- از مقدامس [۳۵٧]از پیامبر خدا جروایت است که فرمودند:

«هرگز کسی طعامی را بهتر از زحمت کشی دست خودش نخورده است، و پیامبر خدا جاز زحمت کشید دست خود نان می‌خودر» [۳۵۸].

[۳۵٧] وی مقدام بن معدی کرب بن عمرو کندی است، یکی از نمایندگانی است که از کنده نزد پیامبر خدا جآمده بودند، در شام سکنی گزین گردید، و در همان‌جا وفات یافت، اسد الغابه (۴/۴۱۱). [۳۵۸] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: کاری که داود÷می‌کرد، به نص قرآن کریم ساختن زره و ادوات جنگی بود، و در مستدرک حاکم آمده است که: «داود÷اسلحه ساز، آدم÷کشتمند، نوح÷نجار إدریس÷خیاط، و موسی÷چوپان بود»، و کسب پیامبر خدا جاز جهاد در راه خدا بود، و خدمت خانوادۀ خود را خود بر عهده داشتند، کسی از عائشهلپرسید، پیامبر خدا جدر خانه چه مصروفیتی داشتند؟ گفت: در خدمت خانوادۀ خود بودند، و وقتی که اذان داده می‌شد، به نماز می‌رفتند.