فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد سوم

۱۶- باب: الصَّائِمِ یُصْبِحُ جُنُباً
باب [۱۶]: روزه داری که تا صبح جنب می‌ماند

٩۳۸- عَن عَائِشَةَ وَأُمَّ سَلَمَةَ ب: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ جكَانَ «يُدْرِكُهُ الفَجْرُ وَهُوَ جُنُبٌ مِنْ أَهْلِهِ، ثُمَّ يَغْتَسِلُ، وَيَصُومُ» [رواه البخاری: ۱٩۲۵].

٩۳۸- از عائشه و أم سلمهبروایت است که گفتند: [گاهی می‌شد] که صبح طلوع می‌کرد و پیامبر خدا جاز همبستر شدن با همسران خود جنب بودند، بعد از آن غسل می‌کردند و روزه می‌گرفتند [۲٩٠].

[۲٩٠] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) جماع کردن با همسر در شب‌های رمضان جواز دارد. ۲) تاخیر غسل تا بعد از طلوع فجر برای شخص روزه‌دار جواز دارد. ۳) چون در روایت دیگری از عائشهلآمده است که «پیامبر خدا جاز جنابتی که از احتلام نبود، تا صبح غسل نمی‌کردند» علماء گفته‌اند که: پیامبر خدا جاحتلام نمی‌شدند، زیرا احتلام از خواطر و تاثیرات شیطان است، و پیامبر خدا جاز این چیزها معصوم بودند.