۴۶- باب: أَیْنَ یُصَلِّي الظُّهْرَ یَوْمَ التَّرْوِیَةِ
باب [۴۶]: روز ترویه نماز پیشین را در کجا بخواند؟
۸۲۸- عَن أَنَسَ بْنَ مَالِكٍ سأَنَّهُ سَأَلَهُ رَجُلٌ فَقالَ لَهُ: أَخْبِرْنِي بِشَيْءٍ عَقَلْتَهُ عَنِ النَّبِيِّ ج، «أَيْنَ صَلَّى الظُّهْرَ وَالعَصْرَ يَوْمَ التَّرْوِيَةِ؟ قَالَ: بِمِنًى قَالَ: فَأَيْنَ صَلَّى العَصْرَ يَوْمَ النَّفْرِ؟ قَالَ: بِالأَبْطَحِ ثُمَّ قَالَ أَنَسٌ: افْعَلْ كَمَا يَفْعَلُ أُمَرَاؤُكَ [رواه البخاری: ۱۶۵۳].
۸۲۸- از انس بن مالکسروایت است که شخصی از وی پرسید و گفت: چیزی را که از پیامبر خدا جآموخته‌ای برایم خبر بده! پیامبر خدا جدر روز ترویه نماز پیشین و عصر را در کجا خواندند؟
گفت: به (مِنَی).
آن شخص پرسید: روز بازگشتن از (منَی) نماز عصر را در کجا خواندند؟
گفت: در (أبطح)، سپس انسسبرایش گفت: آنچه که امیران تو انجام می‌دهند تو هم انجام بده [۱۶۳].
[۱۶۳] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) (أبطح) در آن زمان دشت ریگزاری بود بین مکه و منی، و اکنون اثری از آن باقی نیست، و جای آن را تعمیر‌های بلند و خیابان‌های عریض و طویل گرفته است. ۲) مستحب است که حاجی در روز (ترویه) نماز پیشین و عصر را در منی بخواند، و این عمل وقتی تحقق می‌یابد که حاجی اگر می‌خواهد پیاده به (منی) برود، بعد از طلوع آفتاب از مکۀ مکرمه به طرف (منی) حرکت کند، ولی اگر کسی با چیزی تقدیم و یا تاخیر به (منی) می‌رسد، بر وی چیزی از (دم) و یا (فدیه) لازم نمی‌گردد.