۱۲- باب: حَجِّ الصِّبْیَانِ
باب [۱۲]: حج اطفال
۸٩٧- عَنِ السَّائِبِ بْنِ يَزِيدَ سقَالَ: «حُجَّ بِي مَعَ رَسُولِ اللَّهِ جوَأَنَا ابْنُ سَبْعِ سِنِينَ» [رواه البخاری: ۱۸۵۸].
۸٩٧- از سائب بن یزیدسروایت است که گفت: در حالی که هفت ساله بودم مرا با پیامبر خدا جبه حج بردند [۲۴۵].
[۲۴۵] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) حج طفل جواز دارد. ۲) حجی را که طفل انجام می‌دهد، از حج فرضی‌اش نمی‌شود، به این معنی که اگر بعد از بلوغ امکان حج کردن برایش میسرشد، باید دوباره حج نماید. ۳) اگر طفل حجش را فاسد کرد، قضاء آوردن آن بر وی لازم نیست. ۴) ولی امرطفل بکوشد که طفل مرتکب محظوری از محظورات احرام نگردد، و اگر گردید، بر وی و یا بر ولی امرش چیزی لازم نمی‌شود.