۴۵- باب: صَلاَةِ الإِمَامِ وَدُعَائِهِ لِصَاحِبِ الصَّدَقَةِ
باب [۴۵]: دعا کردن امام برای زکات دهنده
٧۶۱- عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي أَوْفَى رَضِیَ اللّهُ عَنهُمَا، قَالَ: كَانَ النَّبِيُّ جإِذَا أَتَاهُ قَوْمٌ بِصَدَقَتِهِمْ، قَالَ: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى آلِ فُلاَنٍ»، فَأَتَاهُ أَبِي بِصَدَقَتِهِ، فَقَالَ: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى آلِ أَبِي أَوْفَى» [رواه البخاری: ۱۴٩٧].
٧۶۱- از عبدالله بن ابی اوفیبروایت است که گفت: چون مردمی زکات خود را نزد پیامبر خدا جمی‌آوردند، به حق آن‌ها دعا‌کرده و می‌گفتند: «خدایا! بر اهل و اولاد فلانی رحمت‌کن».
پدرم زکات مال خود را نزدشان آورد، گفتند: «خدایا! برای اولاد ابی اوفی رحمت‌کن» [٧۶].
[٧۶] خداوند متعال می‌فرماید:﴿خُذۡ مِنۡ أَمۡوَٰلِهِمۡ صَدَقَةٗ تُطَهِّرُهُمۡ وَتُزَكِّيهِم بِهَا وَصَلِّ عَلَيۡهِمۡۖ إِنَّ صَلَوٰتَكَ سَكَنٞ لَّهُمۡۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ١٠٣﴾یعنی: از اموال‌شان زکات بگیر، تا به این وسیله آن‌ها را پاک ساخته و تزکیه نمائی، و برای‌شان دعا کن، زیرا دعای تو موجب آرامش آن‌ها است، و به این اساس مستحب است تا کسی که زکات را می‌گیرد برای زکات دهنده دعا کند، مثلاً بگوید که: خداوند قبول‌کند، خداوند به مال و اهل و اولادت برکت بدهدف خداوند برای پدر و مادرت بیامرزد، خداوند چندین برابر آن را برایت عوض بدهدف و امثال این‌ها.