۲۸- باب: لاَ تُؤخَذُ کَرَائِمُ أمْوَالِ النَّاسِ فِي الصَّدَقَةِ
باب [۲۸]: در زکات نباید اموال برگزیدۀ مردم انتخاب گردد
٧۳٩- عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ب: حديثُ بَعَثَ مُعَاذًا إِلَى اليَمَنِ تَقَدَّم وَفِيْ هَذِهِ الرِّوايَة قَالَ: «إِنَّكَ تَقْدَمُ عَلَى قَوْمٍ أَهْلِ كِتَابٍ...» وَذَكَرَ بَاقِيْ الْحَدِيْث، ثُمَّ قَالَ فِيْ آخِرِهِ: «... وَتَوَقَّ كَرَائِمَ أَمْوَالِ النَّاسِ» [رواه البخاری: ۱۴۵۸].
٧۳٩- از ابن عباسبدر حدیثی که پیامبر خدا جمعاذ را به یمن فرستادند و ذکر آن قبلاً گذشت چنین آمده است که پیامبر خدا جفرمودند: «تو درنزد اهل کتاب می‌روی...» و در آخر آن حدیث فرمودند:
«و [در زکات اموال] از گرفتن مال سره و بر گزیدۀ مردم بپرهیز» [۴۲].
[۴۲] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: از این حدیث و حدیث پیشتر آن، می‌توان چنین استنباط نمود که در اخراج زکات، باید جانب صاحب مال، و جانب مستحقین زکات هردو مراعات گردد، بنابراین باید مال زکات از نوع متوسط باشد، نه بسیار سره و بر گزیده، و نه بسیار پست و نا مرغوب.