فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد سوم

۸- باب: إِذَا أَذِنَ إِنْسَانٌ لآخَرَ شیْئاً جَازَ
باب [۸]: اگر کسی برای دیگری چیزی را اجازه دهد، روا است

۱۱۲۱- وَعَنهُ بأَنَّّهُ مَرَّ بِقَومٍ یَأکُلونَ تَمراً فَقَالَ: «إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ جیَنهَى عَنِ الإِقْرَانِ، إِلَّا أَنْ يَسْتَأْذِنَ الرَّجُلُ مِنْكُمْ أَخَاهُ» [رواه البخاری: ۲۴۵۵].

۱۱۲۱- و از ابن عمربروایت است که وی بر مردمی گذر کرد که خرما می‌خوردند، برای آن‌ها گفت که: پیامبر خدا جاز خوردن چند خرما با هم نهی کرده‌اند، مگر آنکه شخص از برادرش اجازه بخواهد [۵٠٠].

[۵٠٠] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) نهی از خوردن چند دانه خرما با هم، در صورتی است که این خرماها را با یک دیگر به طور شراکت بخورند، زیرا کسی که چند خرما را با هم می‌خورد، سبب ظلم و تعدی بر حق شخص دیگر که شریکش می‌باشد، می‌گردد، و کسی که خرما‌های خود را می‌خورد، هر طوری که می‌خواهد بخورد، گرچه چند دانه خوردن با هم موافق به ادب خوردن نیست. ۲) با قیاس بر خرما، هر چیزی دیگری که شبیه به خرما باشد، مانند: زرد آلو، انجیر، آلو، و غیره، اگر به طور شراکت خورده می‌شد، یا باید از آن‌ها دانه دانه بخورد، و یا اگر مثلا دو دانه، دو دانه می‌خورد، از رفیقش اجازه بگیرد. ۳) انسان از خوردن حق دیکران جداً خود داری نماید.