فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد سوم

فهرست کتاب

۳- باب: النَّحْر قَبْلَ الحَلْقِ فِي الحَصْرِ
باب [۳]: در احصار، پیش از تراشیدن سر، (هدی) نحر گردد

۳- باب: النَّحْر قَبْلَ الحَلْقِ فِي الحَصْرِ
باب [۳]: در احصار، پیش از تراشیدن سر، (هدی) نحر گردد

۸۸۱- عَنِ المِسْوَرِ س، «أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ جنَحَرَ قَبْلَ أَنْ يَحْلِقَ، وَأَمَرَ أَصْحَابَهُ بِذَلِكَ» [رواه البخاری: ۱۸۱۱].

۸۸۱- از ابن مسورسروایت است که گفت: پیامبر خدا ج[در حدیبیه که کفار قریش مانع رفتن‌شان به مکه شدند] پیش از آنکه سر خود را بتراشند، نحر کردند، و اصحاب خود را به این کار امر فرمودند [۲۲۳].

[۲۲۳] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) در احصار، ذبح کردن پیش از تراشیدن سر است. ۲) محل ذبح هدی شخص محصر، همان جایی است که احصار شده است، و مراد از این قول خداوند متعال که می‌فرماید:﴿وَلَا تَحۡلِقُواْ رُءُوسَكُمۡ حَتَّىٰ يَبۡلُغَ ٱلۡهَدۡيُ مَحِلَّهُۥ ١٩٦. در غیر احصار است، و محل هدی احصار همان جایی است که احصار صورت گرفته است.