فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد سوم

فهرست کتاب

٧- باب: الحِجَامَةِ لِلمُحْرِمِ
باب [٧]: حجامت برای محرم

٧- باب: الحِجَامَةِ لِلمُحْرِمِ
باب [٧]: حجامت برای محرم

۸٩۲- عَنِ ابْنِ بُحَيْنَةَ س، قَالَ: «احْتَجَمَ النَّبِيُّ ج، وَهُوَ مُحْرِمٌ بِلَحْيِ جَمَلٍ فِي وَسَطِ رَأْسِهِ» [رواه البخاری: ۱۸۳۶].

۸٩۲- از ابن بحینَهس [۲۳٩]روایت است که گفت:

پیامبر خدا جدر حالی که مُحرِم بودند، در منطقه (لحی جمل) وسط سر خود حجامت کردند [۲۴٠].

[۲۳٩] وی عبد الله بن مالک بحینه است، و بحینه نام مادر پدرش می‌باشد، عدۀ از صحابه از وی حدیث روایت کرده‌اند، و در آخر خلافت معاویهسوفات یافت، اسد الغابه (۳/۲۵٠). [۲۴٠] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) (لحی جمل) موضعی است بین مکه و مدینه، و به طرف مدینه نزدیک‌تر است. ۲) در طبقات ابن سعد آمده است که: «ابو ظبیه پیامبر خدا جرا در روز هیژدهم ماه رمضان حجامت نمود. ۳) حجامت کردن برای محرم غرض تداوی جواز دارد، و بر وی فدیۀ لازم نمی‌گردد. ۴) با قیاس بر حجامت، دیگر انواع جراحی مانند: رگ زدن، دندان‌کشیدن، پیچکاری‌کردن، عملیات کردن و امثال این چیزها غرض تداوی نیز برای محرم جواز دارد، و بر وی فدیۀ نیست.