باب ۲۷: بیان این حدیث پیغمبر ج: بعد از من به کفر نگروید و گردن همدیگر را با شمشیر نزنید
۴۴- حدیث: «جَریرٍ أَنَّ النَّبِیَّ جقَالَ لَهُ فی حَجَّةِ الْوَداعِ: اسْتَنْصِتِ النَّاسَ، فَقالَ: لا تَرْجِعُوا بَعْدی كُفَّارًا یَضْرِبُ بَعْضُكُمْ رِقابَ بَعْضٍ» [۴۹].
یعنی: «جریر گوید: پیغمبر جدر حجة الوداع به من فرمود: مردم را ساکت و بى‌صدا کن، وقتى که مردم را ساکت کردم، فرمود: بعد از من به کفر برنگـردید و گردن همدیگر را نزنید»، (مسلمانانى که با هم مى‌جنگند، به کارى دست مى‌زنند که کافران چنین کارى انجام مى‌دهند، جنگ و شمشیرکشى بر روى همدیگر از صفات مسلمانان نیست).
۴۵- حدیث: «ابْنِ عُمَرَ عَنِ النَّبِیِّ جقَالَ: وَیْلَكُمْ أَوْ وَیْحَكُمْ، لا تَرْجِعُوا بَعْدی كُفَّارًا یَضْرِبُ بَعْضُكُمْ رِقابَ بَعْضٍ» [۵۰].
یعنی: «ابن عمر مى‌گوید: پیغمبر جفرمود: هوشیار باشید بعد از من به کفر برنگردید و گردن همدیگر را نزنید (کسى که چنین کارى بکند از کفار پیروى نموده است».
(سیبویه گوید: (ویل) کلمه‌اى است که براى کسى که دچار هلاکت و بدبختى شده باشد استعمال مى‌شود و ویح براى ترحم استعمال مى‌گردد و غیر سیبویه گویند: هردو براى ترحم و تعجب به کار مى‌روند).
«ویلكم وویحكم: دو کلمه هستند که عرب آن‌ها را در مقام تعجب و ناراحتى و رنج استعمال مى‌کند».
[۴۹]- أخرجه البخاری فی: ۳ كتاب العلم: ۴۳ باب الإنصات للعلماء. [۵۰]- أخرجه البخاری فی: ۷۸ كتاب الأدب: ۹۵ باب ما جاء فی قول الرجل ویلك.