باب ۳۱: اوقات نماز پنجگانه
۳۵۴- حدیث: «أَبِی مَسْعُودٍ، قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ جیَقُولُ: نَزَلَ جِبْرِیلُ فَأَمَّنِی فَصَلَّیْتُ مَعَهُ، ثُمَّ صَلَّیْتُ مَعَهُ، ثُمَّ صَلَّیْتُ مَعَهُ، ثُمَّ صَلَّیْتُ مَعَهُ، ثُمَّ صَلَّیْتُ مَعَهُ یَحْسُبُ بِأَصَابِعِهِ خَمْسَ صَلَوَاتٍ» [۳۹۰].
یعنی: «ابن مسعود گوید: شنیدم که پیغمبر جفرمود: جبرئیل نازل گردید او در نماز امام من شد، و من با او نماز خواندم و بار دیگر با او نماز خواندم، و بار دیگر با او نماز خواندم، و بار دیگر با او نماز خواندم، و بار دیگر با او نماز خواندم، پیغمبر جپنج نمازرا باانگشتانش شمرد». (بنابراین پیغمبر جنماز پنجگانه را با جبرئیل خوانده است).
۳۵۵- حدیث: «أَبِی مَسْعُودٍ الأَنْصَارِیِّ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ، أَنَّ عُمَرَ بْنَ عَبْدِ الْعَزِیزِ أَخَّرَ الصَّلاَةَ یَوْمًا، فَدَخَلَ عَلَیْهِ عُرْوَةُ بْنُ الزُّبَیْرِ، فَأَخْبَرَهُ أَنَّ الْمُغِیرَةَ بْنَ شُعْبَةَ أَخَّرَ الصَّلاَةَ یَوْمًا وَهُوَ بِالْعِرَاقِ، فَدَخَلَ عَلَیْهِ أَبُو مَسْعُودٍ الأَنْصَارِیُّ؛ فَقَالَ: مَا هذَا یَا مُغِیرَةُ؛ أَلَیْسَ قَدْ عَلِمْتَ أَنَّ جِبْرِیلَ نَزَلَ فَصَلَّى فَصَلَّى رَسُولُ اللهِ ج، ثُمَّ صَلَّى فَصَلَّى رَسُولُ اللهِ ج، ثُمَّ صَلَّى فَصَلَّى رَسُولُ اللهِ ج، ثُمَّ صَلَّى فَصَلَّى رَسُولُ اللهِ ج، ثُمَّ صَلَّى فَصَلَّى رَسُولُ اللهِ ج، ثُمَّ قَالَ: بِهذَا أُمِرْتُ.
فَقَالَ عُمَرُ لِعُرْوَةَ: اعْلَمْ مَا تحَدِّثُ بِهِ، أَوَ إِنَّ جِبْرِیلَ هُو أَقَامَ لِرَسُولِ اللهِ جوَقْتَ الصَّلاَةِ، قَالَ عُرْوَةُ: كَذلِكَ كَانَ بَشِیرُ بْنُ أَبِی مَسْعُودٍ یُحَدِّثُ عَنْ أَبِیهِ» [۳۹۱].
یعنی: «ابن شهاب گوید: روزى عمر بن عبدالعزیز نماز را به تأخیر انداخت، عروه بن زبیر به نزد او رفت و گفت: مغیره بن شعبه (حاکم عراق) روزى نماز را در عراق به تأخیر انداخت، ابو مسعود انصارى پیش مغیره رفت، گفت: چرا نماز را به تأخیر مى‌اندازى؟ مگر نمى‌دانى که جبرئیل نازل شد و نماز را به امامت براى پیغمبر خواند و پیغمبر جهم نماز را خواند، سپس جبرئیل نماز را خواند و پیغمبر جنماز را خواند، سپس جبرئیل نماز را خواند و پیغمبر جنماز را خواند، سپس جبرئیل نماز را خواند و پیغمبر جهم نماز را خواند، سپس جبرئیل نماز را خواند و پیغمبر جنیز نماز را خواند، آنگاه جبرئیل به پیغمبر جگفت: به من دستور داده شده تا در این اوقات نماز بخوانید، عمر بن عبدالعزیز بن عروه گفت: به حدیثى که روایت مى‌نمایى آگاه باش، آیا جبرئیل اوقات نماز را براى پیغمبر جتعیین نمود؟ عروه گفت: بشیر بن ابى مسعود حدیث را همینطور از پدرش روایت مى‌کرد».
۳۵۶- حدیث: «عَائِشَةَ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ جكَانَ یُصَلِّی الْعَصْرَ وَالشَّمْسُ فِی حُجْرَتِهَا قَبْلَ أَنْ تَظْهَرَ» [۳۹۲].
یعنی: «عایشه گوید: رسول خدا نماز عصر را مى‌خواند در حالیکه سایه در وسط منزلش قرار داشت و از حجره‌اش بالا نرفته بود» [۳۹۳].
«شمس: در اینجا کنایه از سایه است. تظهر: بالا رود و از آن بگذرد».
[۳۹۰]- أخرجه البخاری فی: ۵۹ كتاب بدء الخلق: ۶ باب ذكر الملائكة. [۳۹۱]- أخرجه البخاری فی: ۹ كتاب مواقیت الصلاة: ۱ باب مواقیت الصلاة وفضلها. [۳۹۲]- أخرجه البخاری فی: ۹ كتاب مواقیت الصلاة: ۱ باب مواقیت الصلاة وفضلها. [۳۹۳]- ارشاد السارى، ج ۱، ص ۴۷۸.