باب ۹: مکروه است بعد از اینکه مؤذّن شروع به اقامت گفتن نمود نماز سنّت را شروع کرد
۴۱۳- حدیث: «عَبْدِ اللهِ بْنِ مَالِكِ بْنِ بُحَیْنَةَ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ جرَأَى رَجُلاً، وَقَدْ أُقِیمَتِ الصَّلاَةُ، یُصَلِّی رَكْعَتَیْنِ، فَلَمَّا انْصَرَفَ رَسُولُ اللهِ جلاَثَ بِهِ النَّاسُ، وَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللهِ ج: الصُّبْحَ أَرْبَعًا الصُّبْحَ أَرْبَعًا» [۴۵۱].
یعنی: «عبدالله بن مالک بن بحینه گوید: پیغمبر جمردى را دید، به هنگامى که مؤذن اقامه مى‌گوید، دو رکعت نماز (سنّت) مى‌خواند هینکه پیغمبر جاز نماز فارغ شد، مردم به دورش جمع شدند. پیغمبر جبه آن مرد فرمود: آیا صبح و نماز چهار رکعتى؟! آیا صبح و نماز چهار رکعتى؟!»، (یعنى بعد از گفتن اقامه باید نماز فرض خوانده شود نه نماز سنّت).
[۴۵۱]- أخرجه البخاری فی: ۱۰ كتاب الأذان: ۳۸ باب إذا أقیمت الصلاة فلا صلاة إلا المكتوبة.