باب ۵۱: اوقاتى که نباید در آنها نماز سنّت بدون سبب خوانده شود
۴۷۳- حدیث: «عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ: شَهِدَ عِنْدِی رِجَالٌ مَرْضِیُّونَ وَأَرْضَاهُمْ عِنْدِی عُمَرُ، أَنَّ النَّبِیَّ جنَهى عَنِ الصَّلاَةِ بَعْدَ الصُّبْحِ حَتَّى تَشْرُقَ الشَّمْسُ، وَبَعْدَ الْعَصْرِ حَتَّى تَغْرُبَ» [۵۱۷].
یعنی: «ابن عباس گوید: از چند نفر صادق و مورد اطمینان که به عقیده من عمر ابن خطاب از همه آنان مورد اطمینانتر بود شنیدم که گفتند: پیغمبر جاز خواندن نماز (سنّت بدون سبب در دو موقع) نهى نموده است:
اوّل: وقتى است که خورشید در حال طلوع کردن است تا اینکه به تمام ظاهر مىشود و نور آن به خوبى شعلهور مىگردد.
دوم: وقتى است که خورشید در حال غروب کردن است تا اینکه به خوبى غروب مىنماید».
۴۷۴- حدیث: «أَبِی سَعِیدٍ الْخُدْرِیِّ، قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ جیَقُولُ: لاَ صَلاَةَ بَعْدَ الصُّبْحِ حَتَّى تَرْتَفِعَ الشَّمْسُ، وَلاَ صَلاَةَ بَعْدَ الْعَصْرِ حَتَّى تَغِیبَ الشَّمْسُ» [۵۱۸].
یعنی: «ابو سعید خدرى گوید: از پیغمبر جشنیدم که مىفرمود: نباید نماز (سنّت) بعد از سپرى شدن وقت نماز صبح در حالى که خورشید دارد طلوع مىکند خوانده شود تا اینکه خورشید به خوبى ظاهر و بلند مىشود، و نباید نماز (سنّت) بعد از سپرى شدن وقت عصر در حالى که خورشید دارد غروب مىنماید خوانده شود تا اینکه به خوبى غروب مىکند».
۴۷۵- حدیث: «ابْنِ عُمَرَ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ ج: لاَ تَحَرَّوْا بِصَلاَتِكُمْ طُلُوعَ الشَّمْسِ وَلاَ غُرُوبَهَا» [۵۱۹].
یعنی: «ابن عمر گوید: پیغمبر جفرمود: عمدآ نمازتان را در هنگام طلوع و غروب خورشید نخوانید».
۴۷۶- حدیث: «ابْنِ عُمَرَ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ ج: إِذَا طَلَعَ حَاجِبُ الشَّمْسِ فَدَعُوا الصَّلاَةَ حَتَّى تَبْرُزَ، وَإِذَا غَابَ حَاجِبُ الشَّمْسِ فَدَعُوا الصَّلاَةَ حَتَّى تَغِیبَ» [۵۲۰].
یعنی: «ابن عمر گوید: پیغمبر جفرمود: هر وقت گوشهاى از خورشید طلوع کرد نماز را ترک کنید تا اینکه به خوبى آشکار مىگردد، و هر وقت گوشهاى از خورشید غروب نمود تا به خوبى غروب مىکند نباید نماز بخوانید».
[۵۱۷]- أخرجه البخاری فی: ۹ كتاب مواقیت الصلاة: ۳۰ باب الصلاة بعد الفجر حتى ترتفع الشمس. [۵۱۸]- أخرجه البخاری فی: ۹ كتاب مواقیت الصلاة: ۳۱ باب لا یتحرى الصلاة قبل غروب الشمس. [۵۱۹]- أخرجه البخاری فی: ۹ كتاب مواقیت الصلاة: ۳۰ باب الصلاة بعد الفجر حتى ترتفع الشمس. [۵۲۰]- أخرجه البخاری فی: ۵۹ كتاب بدء الخلق: ۱۱ باب صفة إبلیس وجنوده.