باب ۵۰: فضیلت برداشتن گام‌هاى زیاد به سوى مسجد
۳۸۸- حدیث: «أَبِی مُوسى، قَالَ: قَالَ النَّبِیُّ ج: أَعْظَمُ النَّاسِ أَجْرًا فِی الصَّلاَةِ أَبْعَدُهُمْ فَأَبْعَدُهُمْ مَمْشًى، وَالَّذِی یَنْتَظِرُ الصَّلاَةَ حَتَّى یُصَلِّیَهَا مَعَ الإِمَامِ أَعْظَمُ أَجْرًا مِنَ الَّذِی یُصَلِّی ثُمَّ یَنَامُ» [۴۲۵].
یعنی: «ابوموسى گوید: پیغمبر جفرمود: بزرگترین ثواب نماز براى کسى است که از مسجد دور باشد و کسانى که از همه از مسجد دورترند و پیاده به مسجد مى‌آیند بزرگترین اجر را دارند، کسى که به انتظار نماز مى‌نشیند تا با امام نماز بخواند اجرش بیشتر از کسى است که نماز مى‌خواند و مى‌خوابد» (و انتظار جماعت را نمى‌کشد).
[۴۲۵]- أخرجه البخاری فی: ۱۰ كتاب الأذان: ۳۱ باب صلاة الفجر فی جماعة.