باب ۲۴: اسلام دستور مى‌دهد نماز به نحو احسن خوانده شود و خشوع کامل در آن وجود داشته باشد
۲۴۵- حدیث: «أَبِی هُرَیْرَةَ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ ج، قَالَ: هَلْ تَرَوْنَ قِبْلَتِی ههُنَا فَوَاللهِ مَا یَخْفَى عَلَیَّ خُشُوعُكُمْ وَلاَ رُكُوعُكْم، إِنِّی لأَرَاكُمْ مِنْ وَرَاءِ ظَهْرِی» [۲۷۷].
یعنی: «ابوهریره گوید: پیغمبر جفرمود: مگر شما عقیده دارید که جلو چشم من تنها این مقدار فضاى کم است و من فقط جلو خود را مى‌بینم؟! قسم به خدا خشوع و رکوع شما هم (که در صف بعدى هستید) بر من پوشیده نیست و من شما را از پشت سرم هم مى‌بینم».
«قبلة: جلو. خشوع: در اصطلاح شرع عبارت است از توجّه قلب به خدا و احساس ذلت و بندگى در برابر عظمت الهى».
۲۴۶- حدیث: «أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ، عَنِ النَّبِیِّ جقَالَ: أَقِیمُوا الرُّكُوعَ وَالسُّجُودَ فَوَاللهِ إِنِّی لأَرَاكُمْ مِنْ بَعْدِی، وَرُبَّمَا قَالَ: مِنْ بَعْدِ ظَهْرِی إِذَا رَكَعْتُمْ وَسَجَدْتُمْ» [۲۷۸].
یعنی: «انس بن مالک گوید: پیغمبر جفرمود: رکوع و سجود را به خوبى و کامل انجام دهید قسم به خدا من شما را از پشت سر خود هم مى‌بینم، و گاهى مى‌فرمود: من شما را از پشت سر خود که به رکوع و سجود مى‌روید مى‌بینم».
[۲۷۷]- أخرجه البخاری فی: كتاب الصلاة: ۴۰ باب عظة الإمام بالناس فی إتمام الصلاة وذكر القبلة. [۲۷۸]- أخرجه البخاری فی: ۱۰ كتاب الأذان: ۸۸ باب الخشوع فی الصلاة.