باب ۳۳: دلیل اینکه خواب به حالت نشسته موجب نقض وضو نمى‌شود
۲۱۲- حدیث: «أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ، قَال: أُقِیمَتِ الصَّلاَةُ، وَالنَّبِیُّ جیُنَاجِی رَجُلاً فِی جَانِبِ الْمَسْجِدِ، فَمَا قَامَ إِلَى الصَّلاَةِ حَتَّى نَامَ الْقَوْمُ» [۲۴۲].
یعنی: «انس بن مالک گوید: اقامه نماز خوانده شد، در حالى که پیغمبر جبا یک نفر (در مورد یک امر مهم) به صورت محرمانه در گوشه مسجد صحبت مى‌کرد، پیغمبر براى اداى نماز بلند نشد تا اینکه مردم خوابیدند».
(علماء در این مسئله که آیا خواب باعث نقض وضو مى‌شود یا خیر با هم اختلاف دارند، مذهب امام شافعى این است اگر خواب به صورت نشسته باشد و پاشنه یا چیزى در بین مقعد و محل نشستن قرار داده شود، به نحوى که مانع خروج باد از مقعد باشد وضو باطل نمى‌گردد والّا باطل است).
وصلّى الله على سیِّدنا محمّد وآله وأصحابه الطّاهرین وعلى عباد الله الصّالحین.
[۲۴۲]- أخرجه البخاری فی: ۱۰ كتاب الأذان: ۲۷ باب الإمام تعرض له الحاجة بعد الإقامة.