باب ۱۴: مستحب بودن دو رکعت سنّت فجر و تشویق بر خواندن آن
۴۱۹- حدیث: «حَفْصَةَ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ جكَانَ، إِذَا اعْتَكَفَ الْمُؤَذِّنُ لِلصُّبْحِ، وَبَدَا الصُّبْحُ، صَلَّى رَكْعَتَیْنِ خَفِیفَتَیْنِ قَبْلَ أَنْ تُقَامَ الصَّلاَةُ» [۴۵۷].
یعنی: «حفصه گوید: وقتى که مؤذن از اذان صبح فارغ مى‌شد و سکوت مى‌کرد و صبح ظاهر مى‌شد پیغمبر جقبل از اینکه نماز صبح را بخواند دو رکعت کوتاه مى‌خواند».
«اعتكف: سکوت مى‌کرد».
۴۲۰- حدیث: «عَائِشَةَ، أَنَّهَا قَالَتْ: كَانَ النَّبِیُّ جیُصَلِّی رَكْعَتَیْنِ خَفِیفَتَیْنِ بَیْنَ النِّدَاءِ وَالإِقَامَةِ مِنْ صَلاَةِ الصُّبْحِ» [۴۵۸].
یعنی: «حضرت عایشه گوید: پیغمبر جدر بین اذان و اقامه نماز صبح دو رکعت کوتاه و مختصر مى‌خواند».
۴۲۱- حدیث: «عَائِشَةَ، قَالَتْ: كَانَ النَّبِیُّ جیُخَفِّفُ الرَّكْعَتَیْنِ اللَّتَیْنِ قَبْلَ صَلاَةِ الصُّبْحِ، حَتَّى إِنِّی لأَقُولُ هَلْ قَرَأَ بِأُمِّ الْكِتَابِ» [۴۵۹].
یعنی: «عایشه گوید: پیغمبر جبه اندازه‌اى دو رکعت سنّت قبل از نماز صبح را مختصر و خلاصه مى‌خواند که با خود مى‌گفتم: آیا سوره فاتحه را خوانده است؟!».
۴۲۲- حدیث: «عَائِشَةَ، قَالَتْ: لَمْ یَكُنِ النَّبِیُّ جعَلَى شَیْءٍ مِنَ النَّوَافِلِ أَشَدَّ مِنْهُ تَعَاهُدًا عَلَى رَكْعَتَیِ الْفَجْرِ» [۴۶۰].
یعنی: «عایشه گوید: پیغمبر جبر هیچ سنّتى مانند دو رکعت سنّت صبح مواظبت نمى‌کرد».
[۴۵۷]- أخرجه البخاری فی: ۱۰ كتاب الأذان: ۱۲ باب الأذان بعد الفجر. [۴۵۸]- أخرجه البخاری فی: ۱۰ كتاب الأذان: ۱۲ باب الأذان بعد الفجر. [۴۵۹]- أخرجه البخاری فی: ۱۹ كتاب التهجد: ۲۸ باب ما یقرأ فی ركعتی الفجر. [۴۶۰]- أخرجه البخاری فی: ۱۹ كتاب التهجد: ۲۷ باب تعاهد ركعتی الفجر ومن سماها تطوعا.