باب ۹: چگونگى غسل جناب
۱۸۱- حدیث: «عَائِشَةَ زَوْجِ النَّبِیِّ ج، أَنَّ النَّبِیَّ جكَانَ إِذَا اغْتَسَلَ مِنَ الجَنَابَةِ بَدَأَ فَغَسَلَ یَدَیْهِ، ثُمَّ یَتَوَضَّأُ كمَا یَتَوَضَّأُ لِلصَّلاَةِ، ثُمَّ یُدْخِلُ أَصَابِعَهُ فِی الْمَاءِ فَیخَلِّلُ بهَا أُصُولَ شَعَرِه، ثُمَّ یَصُبُّ عَلَى رَأْسِهِ ثَلاَثَ غُرَفٍ بِیَدَیْهِ، ثُمَّ یُفِیضُ الْمَاءَ عَلَى جِلْدِهِ كُلِّهِ» [۲۰۷].
یعنی: «عایشه همسر پیغمبر جگوید: هرگاه پیغمبر جغسل جنابت مى‌کرد، ابتدا دست‌هایش را مى‌شست سپس وضویى مانند وضوى نماز مى‌گرفت، آنگاه انگشت‌هایش را در آب فرو مى‌کرد و انگشت‌هاى تر را در بین موهایش فرو مى‌برد و بعد از آن سه مشت آب را با هردو دستش بر سرش مى‌ریخت و آب را بر تمام بدنش جارى مى‌ساخت».
۱۸۲- حدیث: «مَیْمُونَةَ، قَالَتْ: صَبَبْتُ لِلنَّبِیِّ جغُسْلاً، فَأَفْرَغَ بِیَمِینِهِ عَلَى یَسَارِهِ، فَغَسَلَهُمَا ثُمَّ غَسَلَ فَرْجَهُ، ثُمَّ قَالَ بِیَدِهِ الأَرْضَ، فَمَسَحَهَا بِالتُّرَابِ، ثُمَّ غَسَلَهَا، ثُمَّ تَمَضْمَضَ وَاسْتَنْشَقَ، ثُمَّ غَسَلَ وَجْهَهُ وَأَفَاضَ عَلَى رَأْسِهِ، ثُمَّ تَنَحَّى فَغَسَلَ قَدَمَیْهِ، ثُمَّ أُتِیَ بِمِنْدِیلٍ، فَلَمْ یَنْفُضْ بِهَا» [۲۰۸].
یعنی: «میمونه گوید: آب غسل را بر دست پیغمبر جمى‌ریختم او هم با دست راستش آب را بر دست چپش ریخت و دست‌هایش را شست، سپس طهارت گرفت و فرجش را شست، بعد از طهارت دست چپش را که با آن طهارت کرده بود به زمین زد و بعداً آن را شست و بعد از شستن دست‌هایش دهان و بینیش را نیز شست، آنگاه صورتش را شست و آب را بر سرش ریخت، سپس جایش را عوض کرد و پاهایش را شست، حوله‌اى برایش آوردند ولى، پیغمبر جخود را با آن خشک ننمود».
«قال بیده الأرض: دستش را به زمین زد. مندیل: حوله. فلم ینفض بها: خود را با آن خشک ننمود».
۱۸۳- حدیث: «عَائِشَةَ، قَالَتْ: كَانَ النَّبِیُّ جإِذَا اغْتَسَلَ مِنَ الْجَنَابَةِ دَعَا بِشَیْءٍ نَحْوَ الْحِلاَبِ فَأَخَذَ بِكَفِّهِ فَبَدَأَ بِشِقِّ رَأْسِهِ الأَیْمَنِ ثُمَّ الأَیْسَرِ، فَقَالَ بِهِمَا عَلَى رَأْسِهِ» [۲۰۹].
یعنی: «عایشه گوید: پیغمبر جهرگاه غسل جنابت مى‌کرد ظرف پر از آب را که یک وجب در یک وجب بود مى‌خواست، با دستش آب را از آن بر مى‌داشت، ابتدا از طرف راست سرش شروع مى‌کرد و طرف راستش را مى‌شست، سپس طرف چپش را مى‌شست، و دست‌هایش را با آب بر سرش مى‌مالید».
«حلاب: ظرفى است که اندازه آن یک وجب در یک وجب باشد. قال بهما: دست‌هایش را بر سرش مى‌مالید».
[۲۰۷]- أخرجه البخاری فی: ۵ كتاب الغسل: ۱ باب الوضوء قبل الغسل. [۲۰۸]- أخرجه البخاری فی: ۵ كتاب الغسل: ۷ باب المضمضة والاستنشاق فی الجنابة. [۲۰۹]- أخرجه البخاری فی: ۵ كتاب الغسل: ۶ باب من بدأ بالحلاب أو الطیب عند الغسل.