ترجمه فارسی اللؤلؤ والمرجان فیما اتفق علیه الشیخان - جلد اول

فهرست کتاب

باب ۱۷: نماز شب و تعداد رکعت‌هاى نماز شب پیغمبر ج، و اینکه نماز وتر خود یک رکعت است ویک رکعت هم یک نماز صحیح و کامل مى‌باشد

باب ۱۷: نماز شب و تعداد رکعت‌هاى نماز شب پیغمبر ج، و اینکه نماز وتر خود یک رکعت است ویک رکعت هم یک نماز صحیح و کامل مى‌باشد

۴۲۶- حدیث: «عَائِشَةَ عَنْ أَبِی سَلَمَةَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمنِ، أَنَّهُ سَأَلَ عَائِشَةَ، كیْفَ كَانَتْ صَلاَةُ رَسُولِ اللهِ جفِی رَمَضَانَ فَقَالَتْ: مَا كَانَ رَسُولُ اللهِ جیَزِیدُ فِی رَمَضَانَ وَلاَ فِی غَیْرِهِ عَلَى إِحْدَى عَشْرَةَ رَكْعَةً، یُصَلِّی أَرْبَعًا فَلاَ تَسَلْ عَنْ حُسْنِهِنَّ وَطُولِهِنَّ، ثُمَّ یُصَلِّی أَرْبَعًا فَلاَ تَسَلْ عَنْ حُسْنِهِنَّ وَطُولِهِنَّ، ثُمَّ یُصَلِّی ثَلاَثًا قَالَتْ عَائِشَةُ: فَقُلْتُ یَا رَسُولَ اللهِ أَتَنَامُ قَبْلَ أَنْ تُوتِرَ فَقَالَ: یَا عَائِشَةُ إِنَّ عَیْنَیَّ تَنَامَانِ وَلاَ یَنَامُ قَلْبِی» [۴۶۴].

یعنی: «ابو سلمه بن عبدالرحمن درباره نماز شب پیغمبر جدر رمضان از عایشه پرسید، عایشه گفت: پیغمبر جچه در رمضان و چه در غیر رمضان از یازده رکعت بیشتر نماز شب را نمى‌خواند، چهار رکعت را مى‌خواند، که بسیار زیبا و طولانى بودند، سپس چهار رکعت دیگر را مى‌خواند که آن‌ها هم بسیار زیبا و طولانى بودند، سپس سه رکعت را مى‌خواند، عایشه گوید: از پیغمبر جپرسیدم، گفتم: اى رسول خدا! آیا قبل از خواندن نماز وتر مى‌خوابى؟ پیغمبر جفرمود: اى عایشه! چشم‌هایم مى‌خوابند ولى قلبم نمى‌خوابد».

۴۲۷- حدیث: «عَائِشَةَ، قَالَتْ: كَانَ النَّبِیُّ جیُصَلِّی مِنَ اللَّیْلِ ثَلاَثَ عَشْرَةَ رَكْعَةً؛ مِنْهَا الْوِتْرُ، وَرَكْعَتَا الْفَجْرِ» [۴۶۵].

یعنی: «عایشه گوید: پیغمبر جسیزده رکعت نماز شب را مى‌خواند که وتر و دو رکعت نماز (سنّت قبل از) صبح نیز جزو این سیزده رکعت بودند».

۴۲۸- حدیث: «عَائِشَةَ عَنِ الأَسْوَدِ، قَالَ: سَأَلْتُ عَائِشَةَ، كَیْفَ كَانَ صَلاَةُ النَّبِیِّ جبِاللَّیْلِ قَالَتْ: كَانَ یَنَامُ أَوَّلَهُ، وَیَقُومُ آخِرَهُ، فَیُصَلِّی ثُمَّ یَرْجِعُ إِلَى فِرَاشِهِ، فَإِذَا أَذَّنَ الْمُؤَذِّنُ وَثَبَ فَإِنْ كَانَ بِهِ حَاجَةٌ اغْتَسَلَ، وَإِلاَّ تَوَضَّأَ وَخَرَجَ» [۴۶۶].

یعنی: «اسود گوید: از عایشه پرسیدم: نماز شب پیغمبر جچطور بود؟ گفت: پیغمبر جاوّل شب مى‌خوابید، و در آخر شب بیدار مى‌شد، و نماز را مى‌خواند، سپس به رختخوابش بر مى‌گشت وقتى که مؤذن اذان مى‌گفت، بلند مى‌شد، چنانچه نیاز به غسل مى‌داشت غسل مى‌کرد والّا وضو مى‌گرفت و از منزل به سوى مسجد خارج مى‌شد».

۴۲۹- حدیث: «عَائِشَةَ عَنْ مَسْرُوقٍ، قَالَ: سَأَلْتُ عَائِشَةَ، أَیُّ الْعَمَلِ كَانَ أَحَبَّ إِلَى النَّبِیِّجقَالَتِ: الدَّائمُ، قُلْتُ: مَتَى كَانَ یَقُومُ قَالَتْ: كَانَ یَقُومُ إِذَا سَمِعَ الصَّارِخَ» [۴۶۷].

یعنی: «مسروق گوید: از عایشه پرسیدم: پیغمبر جچه عملى را از همه بیشتر دوست داشت؟ عایشه گفت: دوام داشتن بر کار (خوب) مسروق گوید: گفتم: پیغمبرجچه وقت براى نماز شب بلند مى‌شد؟ عایشه گفت: وقتى که صداى خروس را مى‌شنید».

۴۳۰- حدیث: «عَائِشَةَ قَالَتْ: مَا أَلْفَاهُ عِنْدِی إِلاَّ نَائمًا تَعْنِی النَّبِیَّ ج» [۴۶۸].

یعنی: «عایشه گوید: هیچ گاه ندیدم که پیغمبر جدر منزل من باشد و به هنگام آمدن صبح در خواب نباشد»، (یعنى پیغمبر جبعد از خواندن نماز شب و سنّت صبح مجدداً به رختخواب خود بر مى‌گشت و دراز مى‌کشید).

۴۳۱- حدیث: «عَائِشَةَ قَالَتْ: كُلَّ اللَّیْلِ أَوْتَرَ رسُولُ اللهِ ج، وانْتَهى وِتْرُهُ إِلَى السَّحَرِ» [۴۶۹].

یعنی: «عایشه گوید: پیغمبر جهر شب نماز وتر را مى‌خواند ولى در آخر عمرش وتر را در آخر شب مى‌خواند».

[۴۶۴]- أخرجه البخاری فی: ۱۹ كتاب التهجد: ۱۶ باب قیام النبی جباللیل فی رمضان وغیره. [۴۶۵]- أخرجه البخاری فی: ۱۹ كتاب التهجد: ۱۰ باب كیف كان صلاة النبی جوكم كان النبی یصلی من اللیل. [۴۶۶]- أخرجه البخاری فی: ۱۹ كتاب التهجد: ۱۵ باب من نام أول اللیل وأحیا آخره. [۴۶۷]- أخرجه البخاری فی: ۱۹ كتاب التهجد: ۷ باب من نام عند السحر. [۴۶۸]- أخرجه البخاری فی: ۱۹ كتاب التهجد: ۷ باب من نام عند السحر. [۴۶۹]- أخرجه البخاری فی: ۱۴ كتاب الوتر: ۲ باب ساعات الوتر.