باب ۱۳: انداختن تف و اخلاط سینه در مسجد چه در حالت نماز و چه در غیر نماز ممنوع است
۳۱۹- حدیث: «عَبْدِ اللهِ بْنِ عُمَرَ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ جرَأَى بُصَاقًا فِی جِدَارَ الْقِبْلَةِ فَحَكَّهُ، ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَى النَّاسِ، فَقَالَ: إِذَا كَانَ أَحَدُكُمْ یُصَلِّی فَلاَ یَبْصُقْ قِبَلَ وَجْههِ، فَإِنَّ اللهَ قِبَلَ وَجْهِهِ إِذَا صَلَّى» [۳۵۴].
یعنی: «عبدالله بن عمر گوید: پیغمبر جدید دیوار طرف قبله مسجد را با تف و خلط سـینه آلوده کردهاند آن را تمیز نمود و آثارش را محو ساخت، سپس رو به مردم کرد و فرمود: وقتى که یک نفر نماز مىخواند نباید به طرف جلو خود تف و یا خلط بیندازد، چون خداوند در جهت قبله نمازگزار قرار دارد».
۳۲۰- حدیث: «أَبِی سَعِیدٍ، أَنَّ النَّبِیَّ جأَبْصَرَ نُخَامَةً فِی قِبْلَةِ الْمَسْجِدِ فَحَكَّهَا بِحَصَاةٍ، ثُمَّ نَهى أَنْ یَبْزُقَ الرَّجُلُ بَیْنَ یَدَیْهِ، أَوْ عَنْ یَمِینِهِ، وَلكِنْ عَنْ یَسَارِهِ، أَوْ تَحْتَ قَدَمِهِ الْیُسْرَى» [۳۵۵].
یعنی: «ابوسعید گوید: پیغمبر جخلطى را در جهلت قبله مسجد دید، آن را با نوک ریزه سنگى تمیز نمود، سپس مردم را از انداختن تف و اخلاط به طرف راست و جلو خودشان برحذر داشت، و فرمود: اگر کسى (خارج از نماز و خارج از مسجد) خواست تف کند باید آن را به طرف چپ و یا زیر پاى چپش بیندازد».
۳۲۱- حدیث: « أَبِی هُرَیْرَةَ وَأَبِی سَعِیدٍ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ جرَأَى نُخَامَةً فِی جِدَارِ الْمَسْجِدِ فَتَنَاوَلَ حَصَاةً فَحَكَّهَا، فَقَالَ: إِذَا تَنَخَّمَ أَحَدُكُمْ فَلاَ یَتَنَخَّمَنَّ قِبَلَ وَجْهِهِ، وَلاَ عَنْ یَمِینِهِ، وَلْیَبْصُقْ عَنْ یَسَارِهِ أَوْ تَحْتَ قَدَمِهِ الْیُسْرَى» [۳۵۶].
یعنی: «ابو سعید گوید: پیغمبر جخلطى را بر روى دیوار مسجد دید و سنگ کوچکى را برداشت و آن را از دیوار پاک کرد، و فرمود: هرگاه کسى (در خارج نماز و خارج از مسجد) خواست خلطى را بیندازد آن را به طرف جلو و راست خود نیندازد بلکه آن را به طرف چپ یا زیر پاى چپش بیندازد».
۳۲۲- حدیث: « عَائِشَةَ أُمِّ الْمُؤْمِنِینَ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ جرَأَى فِی جِدار الْقِبْلَةِ مُخاطًا، أَوْ بُصَاقًا، أَوْ نُخَامةً فَحَكَّهُ» [۳۵۷].
یعنی: «عایشه امّ المؤمنین گوید: پیغمبر جدر دیوار قبله مسجد تف یا خلطى را دید و آن را تمیز نمود».
۳۲۳- حدیث: «أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ، قَالَ النَّبِیُّ ج: إِنَّ الْمُؤْمِنَ إِذَا كَانَ فِی الصَّلاَةِ فَإِنَّمَا یُنَاجِی رَبَّهُ، فَلاَ یَبْزُقَنَّ بَیْنَ یَدَیْهِ وَلاَ عَنْ یَمِینِهِ، وَلكِنْ عَنْ یَسَارِهِ أَو تَحْتَ قَدَمِهِ» [۳۵۸].
یعنی: «انس بن مالک گوید: پیغمبر جفرمود: مسلمان وقتى که در حال نماز خواندن است با پروردگار خود در راز و نیاز است، پس نباید به طرف جلو و طرف راست خود تف کند، ولى (در غیر نماز و خارج از مسجد) به طرف چپ یا زیر پاى چپش تف کند».
۳۲۴- حدیث: «أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ، قَالَ: قَالَ النَّبِیُّ ج: الْبُزَاق فِی الْمَسْجِدِ خَطِیئَةٌ وَكَفَّارَتُهَا دَفْنُهَا» [۳۵۹].
یعنی: «انس بن مالک گوید: پیغمبر جفرمود: انداختن تف و خلط در مسجد گناه است، و کفارت این گناه پاک کردن آن مىباشد».
[۳۵۴]- أخرجه البخاری فی: ۸ كتاب الصلاة: ۳۳ باب حكّ البزاق بالید من المسجد. [۳۵۵]- أخرجه البخاری فی: ۸ كتاب الصلاة: ۳۶ باب لیبزق عن یساره أو تحت قدمه الیسرى. [۳۵۶]- أخرجه البخاری فی: ۸ كتاب الصلاة: ۳۴ باب حكّ المخاط بالحصى من المسجد. [۳۵۷]- أخرجه البخاری فی: ۸ كتاب الصلاة: ۲۳ باب حك البزاق بالید من المسجد. [۳۵۸]- أخرجه البخاری فی: ۸ كتاب الصلاة: ۳۶ باب لیبزق عن یساره أو تحت قدمه. [۳۵۹]- أخرجه البخاری فی: ۸ كتاب الصلاة: ۳۷ باب كفارة البزاق فی المسجد.