ترجمه فارسی اللؤلؤ والمرجان فیما اتفق علیه الشیخان - جلد اول

باب ۱۷: نهى از خوردن سیر و پیاز و کراث (گیاهى است که بوى بد دارد) به هنگام رفتن به مسجد

۳۳۱- حدیث: «ابْنِ عُمَرَ، أَنَّ النَّبِیَّ جقَالَ فِی غَزْوَةِ خَیْبَرَ: مَنْ أَكَلَ مِنْ هذِهِ الشَّجَرَةِ یَعْنِی الثُّومَ فَلاَ یَقْرَبَنَّ مَسْجِدَنَا» [۳۶۶].

یعنی: «ابن عمر گوید: پیغمبر جدر غزوه خیبر فرمود: کسى که از این گیاه (سیر) بخورد نباید به مسجد ما نزدیک شود».

۳۳۲- حدیث: «أَنَسٍ عَنْ عَبْدِ الْعَزِیزِ، قَالَ: سَأَلَ رَجُلٌ أَنَسًا، مَا سَمِعْتَ نَبِیَّ اللهِ جفِی الثُّومِ فَقَالَ: قَالَ النَّبِیُّ ج: مَنْ أَكَلَ مِنْ هذِهِ الشَّجَرَةِ فَلاَ یَقْرَبْنَا أَوْ لاَ یُصَلِّیَنَّ مَعَنَا» [۳۶۷].

یعنی: «عبدالعزیز گوید: شخصى از انس پرسید: درباره سیر چه چیزى از پیغمبر شنیده‌اى؟ انس گفت: پیغمبر جفرمود: کسى که از این گیاه بخورد نباید به ما نزدیک شود، یا فرمود: نباید با ما نماز بخواند».

۳۳۳- حدیث: «جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللهِ، زَعَمَ أَنَّ النَّبِیَّ ج، قَالَ: «مَنْ أَكَلَ ثُومًا أَوْ بَصَلاً فَلْیَعْتَزِلْنَا أَوْ قَالَ فَلْیَعْتَزِلْ مَسْجِدَنَا وَلْیَقْعُدْ فِی بَیْتِهِ».

وَأَنَّ النَّبِیَّ جأُتِیَ بِقِدْرٍ فِیهِ خَضِرَاتٌ مِنْ بُقُولٍ فَوَجَدَ لَهَا رِیحًا، فَسَأَلَ فَأُخْبِرَ بِمَا فِیهَا مِنَ الْبُقُولِ، فَقَالَ: قَرِّبُوهَا إِلَى بَعْضِ أَصْحَابِهِ كَانَ مَعَهُ فَلَمَّا رَآهُ كَرِهَ أَكْلَهَا، قَالَ: كُلْ فَإِنِّی أُنَاجِی مَنْ لاَ تُنَاجِی» [۳۶۸].

یعنی: «جابر بن عبدالله گوید: پیغمبر جفرمود: کسى که سیر یا پیاز بخورد باید از ما کناره گیرد، یا فرمود: باید از مسجد ما کناره گیرد و در منزل خود بنشیند. ظرفى را پیش پیغمبر جآوردند که حبوبات نرسیده و سبزى در آن پخته بودند؛ پیغمبر جبوى بدى را از آن احساس کرد، پرسید: در این ظرف چیست؟ جواب دادند که فلان حبوبات در آن است، فرمود: آن را به یکى از اصحاب که با او بود بدهند، وقتى که پیغمبر جدید این صحابى هم از خوردن آن غذا خوددارى مى‌کند به او فرمود: شما آن را بخور (من براى این نمى‌خورم) چون با کسى مناجات دارم که تو یا او این مناجات را ندارى».

«زعم: یعنى گفت».

[۳۶۶]- أخرجه البخاری فی: ۱۰ كتاب الأذان: ۱۶۰ باب ما جاء فی الثوم النِّیِّ والبصل والكراث. [۳۶۷]- أخرجه البخاری فی: ۱۰ كتاب الأذان: ۱۶۰ باب ما جاء فی الثوم النِّیِّ والبصل والكراث. [۳۶۸]- أخرجه البخاری فی: ۱۰ كتاب الأذان: ۱۶۰ باب ما جاء فی الثوم النِّیِّ والبصل والكراث.