باب ۳۵: بیان اینکه شریک قراردادن براى خدا بزرگترین گناه است و بیان گناههاى کبیره‌اى که بعد از شرک قرار دارند
۵۳- حدیث: «عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعُودٍ قَالَ: سَأَلْتُ النَّبِیَّ ج: أَیُّ الذَّنْبِ أَعْظَمُ عِنْدَ اللهِ قَالَ: أَنْ تَجْعَلَ للهِ نِدًّا وَهُوَ خَلَقَكَ قُلْتُ: إِنَّ ذَلِكَ لَعَظیمٌ، قلْتُ: ثُمَّ أَیّ قَالَ: وَأَنْ تَقْتُلَ وَلَدَكَ تَخافُ أَنْ یَطْعَمَ مَعَكَ، قُلْتُ: ثُمَّ أَیّ قَالَ: أَنْ تُزانِیَ حَلیلَةَ جارِكَ» [۵۹].
یعنی: «عبدالله بن مسعود گوید: از پیغمبر سؤال کردم: چه گناهى به نزد خدا از همه گناه‌ها بزرگتر است؟ پیغمـبر جفرمود: شریک قراردادن براى خدایى که آفریدگار شما است. گفتم: واقعآ این گناهى است بسیار بزرگ. گفتم: بعد از شرک چه گناهى؟ فرمود: اولادت را به خاطر اینکه هزینه‌اش بر عهده شما است و با شما غذا مى‌خورد، بکشى. گفتم: بعد از کشتن اولاد چه گناهى از همه بزرگتر است؟ فرمود: زناکردن با زن همسایه است». (البتّه زنا با هر کسى ظلم و گناهى است بس بزرگ امّا زنا با همسایه که لازم است در حق او امانت و نیکویى بیشتر رعایت شود و از شرّ همسایه‌اش امین باشد گناهش از هر زناى دیگرى بیشتر است، ضمنآ به واسطه ارتباط همسایه‌ها با هم امکان این خیانت بیشتر است، لذا پیغمبر جمى‌خواهد این گناه عظیم در جامعه مخصوصآ در بین همسایه‌ها وجود نداشته باشد).
[۵۹]- أخرجه البخاری فی: ۶۵ كتاب التفسیر، تفسیر سورة البقرة: ۳ باب قوله تعالى: (فلا تجعلوا لله أندادًا).