باب ۴۴: اعضایى که بر آن‌ها سجده مى‌شود و نهى از جمع نمودن موهاى سر و لباس به هنگام نماز
۲۷۶- حدیث: «ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ: أُمِرَ النَّبِیُّ جأَنْ یَسْجُدَ عَلَى سَبْعَةِ أَعْضَاءٍ، وَلاَ یَكُفَّ شَعَرًا وَلاَ ثَوْبًا: الْجَبْهَةِ، وَالْیَدَیْنِ وَالرُّكْبَتَیْنِ وَالرِّجْلَیْنِ» [۳۰۹].
یعنی: «ابن عباس گوید: پیغمبر جدستور داد که بر هفت عضو بدن سجده شود و نباید به هنگام نماز لباس و موى سر را جمع نمود، و (این اعضاى هفتگانه) پیشانى و کف دست‌ها و زانوها و پاها مى‌باشند» [۳۱۰].
«یكفّ: از کفّ به معنى جمع کردن است».
[۳۰۹]- أخرجه البخاری فی: ۱۰ كتاب الأذان: ۱۳۳ باب السجود على سبعة أعظم. [۳۱۰]- قول اصحّ امام شافعى این است: سجده بر این هفت عضو واجب است کسى که سجده بر یکىاز این اعضاى هفتگانه را ترک کند نمازش باطل است. همچنین علماى اسلام اتّفاق نظردارند، نمازگزار نباید به هنگام اداى نماز موهاى سرش را در وسط آن جمع نماید، و نباید آستین‌ها و دامن لباسش را بالا بکشد و آن‌ها را در یک جا جمع کند. عدّه‌اى معتقدند این اعمالنماز را باطل مى‌کند، امّا قول صحیح این است که این اعمال نماز را باطل نمى‌سازد ولى ازثواب آن مى‌کاهد و کسى که دست به چنین اعمالى بزند مرتکب امر خلاف مى‌شود، شرحنووى بر مسلم ، ج ۴، ص ۲۰۹.