باب ۲۵: کارگر و خدمتگزار امین و زنى که با اجازه صریح یا اجازه عادى از مال شوهرش بدون اسراف مى‌بخشد اجر و ثواب دارند
۶۰۲- حدیث: «أَبِی مُوسَى، عَنِ النَّبِیِّ ج، قَالَ: الْخَازِنُ الْمُسْلِمُ الأَمِینُ الَّذِی یُنْفِذُ، وَرُبَّمَا قَالَ: یُعْطِی مَا أُمِرَ بِهِ كَامِلاً مُوَفَّرًا، طَیِّبًا بِهِ نَفْسُهُ، فَیَدْفَعُهُ إِلَى الَّذِی أُمِرَ لَهُ بِهِ أَحَدُ الْمُتَصَدِّقَیْنِ» [۶۵۷].
یعنی: «ابوموسى گوید: پیغمبر جدر توصیف خدمتگزار مسلمان و امین مى‌فرمود: او کسى است مالى را که به او داده شده تا آن را ببخشد، به تمامى و بدون کم و کاست و با طیب خاطر به کسى مى‌دهد که صاحب مال گفته آن را به او بدهد چنین خادم امینى اجرش به اندازه اجر صاحب مال است و یکى از دو بخشنده این احسان مى‌باشد»، (یکى صاحب مال دومى، خدمتگزار امین).
۶۰۳- حدیث: «عَائِشَةَ، قَالَتْ: قَالَ رَسُولُ اللهِ ج: إِذَا أَنْفَقَتِ الْمَرْأَةُ مِنْ طَعَامِ بَیْتِهَا غَیْرَ مُفْسِدَةٍ، كَانَ لَهَا أَجْرُهَا بِمَا أَنْفَقَتْ، وَلِزَوْجِهَا أَجْرُهُ بِمَا كَسَبَ، وَلِلْخَازِنِ مِثْلُ ذلِكَ، لاَ یَنْقُصُ بَعْضُهُمْ أَجْرَ بَعْضٍ شَیْئًا» [۶۵۸].
یعنی: «عایشه گوید: پیغمبر جفرمود: وقتى که زنى از طعام و غذاى منزلش بدون اسراف مى‌بخشد آن زن به خاطر این احسان مأجور مى‌شود همانگونه که شوهرش به خاطر به دست آوردن آن مأجور مى‌گردد و خدمتگزار هم به اندازه صاحب مال (به خاطر زحمتى که مى‌کشد) ثواب دارد و اجر هیچ‌یک از آنان از اجر دیگرى نمى‌کاهد و همه به ثواب کامل خود مى‌رسند».
۶۰۴- حدیث: «أَبِی هُرَیْرَةَس، عَنِ النَّبِیِّ ج: لاَ تَصُومُ الْمَرْأَةُ، وَبَعْلُهَا شَاهِدٌ، إِلاَّ بإِذْنِهِ» [۶۵۹].
یعنی: «ابوهریره گوید: پیغمبر جفرمود: نباید زن در حالى که شوهرش در خانه است و در مسافرت نیست بدون اجازه او روزه سنّت بگیرد».
۶۰۵- حدیث: «أَبِی هُرَیْرَةَس، عَنِ النَّبِیِّ ج، قَالَ: إِذَا أَنْفَقَتِ الْمَرْأَةُ مِنْ كَسْبِ زَوْجِهَا عَنْ غَیْرِ أَمْرِهِ فَلَهُ نِصْف أَجْرِهِ» [۶۶۰].
یعنی: «ابوهریره گوید: پیغمبر جفرمود: وقتى که زنى از مال شوهرش بدون اینکه شوهرش به او گفته باشد چیزى را ببخشد، شوهرش به اندازه زنش مأجور مى‌شود».
(یعنى این زن و مرد هردو به اندازه هم اجر و ثواب دارند زن مأجور است چون مال شوهرش را با اجازه ضمنى او در راه خدا خرج نموده است و مرد هم داراى اجر است چون براى به دست آوردن این مال زحمت کشیده و این امکان را به زنش داده که جرأت نماید بدون اجازه صریح او مالش را در راه خدا ببخشد) [۶۶۱].
[۶۵۷]- أخرجه البخاری فی: ۲۴ كتاب الزكاة: ۲۵ باب أجر الخادم إذا تصدق بأمر صاحبه غیر مفسد. [۶۵۸]- أخرجه البخاری فی: ۲۴ كتاب الزكاة: ۱۷ باب من أمر خادمه بالصدقة ولم یناول بنفسه. [۶۵۹]- أخرجه البخاری فی: ۶۷ كتاب النكاح: ۸۴ باب صوم المرأة بإذن زوجها تطوعًا. [۶۶۰]- أخرجه البخاری فی: ۶۹ كتاب النفقات: ۵ باب نفقة المرأة إذا غاب عنها زوجها نفقة الولد. [۶۶۱]- شرح نووی بر مسلم: ج۷، ص: ۱۲۲.