باب ۸: سنّت است که با چند مشت آبى که تعدادش فرد باشد بینى تمیز شود و محل خروج نجاست با سنگ‌هاى فرد تمیز گردد
۱۳۷- حدیث: «أَبِی هُرَیْرَةَ عَنِ النَّبیِّ جأَنَّهُ قَالَ: مَنْ تَوَضَّأَ فَلْیَسْتَنْثِرْ، وَمَنِ اسْتَجْمَرَ فَلْیُوتِرْ» [۱۵۸].
یعنی: «ابوهریره گوید: پیغمبر جفرمود: کسى که وضو مى‌گیرد باید بینیش را تمیز کند، و کسى که با سنگ خود را تمیز مى‌نماید، سنگ‌هاى مورد استفاده‌اش فرد باشد نه زوج».
«استجمار: جمار سنگ‌هاى ریزى است که به جاى آب انسان خود را به آن تمیز مى‌نماید».
۱۳۸- حدیث: «أَبِی هُرَیْرَةَسعَنِ النَّبِیِّ جقَالَ: إِذَا اسْتَیْقَظَ أَحَدُكُمْ مِنْ مَنَامِهِ فَتَوَضَّأَ فَلْیَسْتَنْثِرَ ثَلاَثًا فَإِنَّ الشَّیْطَانَ یَبِیتُ عَلَى خَیْشُومِهِ» [۱۵۹].
یعنی: «ابوهریره گوید: پیغمبر جفرمود: شما هر وقت از خواب بیدار شدید و وضو گرفتید سه بار بینى خودتان را بشویید، چون کثافت و اشیاء موذى (میکروب) شب‌ها در قسمت بالاى بینى جمع مى‌شوند».
«شیطان: شیطان در اینجا کنایه از کثافت و اشیاء موذى است. خیشوم: قسمت بالا در داخل بینى» [۱۶۰].
[۱۵۸]- أخرجه البخاری فی: ۴ كتاب الوضوء: ۲۵ باب الاستنثار فی الوضوء. [۱۵۹]- أخرجه البخاری فی: ۵۹ كتاب بدء الخلق: ۱۱ باب صفة إبلیس وجنوده. [۱۶۰]- شرح مسلم بر نووى ، ج ۳، ص ۱۲۷.