ترجمه فارسی اللؤلؤ والمرجان فیما اتفق علیه الشیخان - جلد اول

باب ۱: نماز مسافر و کوتاه کردن آن

۳۹۸- حدیث: «عَائِشَةَ أُمِّ الْمُؤْمِنِینَ قَالَتْ: فَرَضَ اللهُ الصَّلاَةَ حِینَ فَرَضَهَا رَكْعَتَیْنِ رَكْعَتَیْنِ فِی الْحَضَرِ وَالسَّفَرِ، فَأُقِرَّتْ صَلاَةُ السَّفَرِ، وَزِیدَ فِی صَلاَةِ الْحَضَرِ» [۴۳۶].

یعنی: «عایشه امّ المؤمنین گوید: خداوند ابتدا نمازهاى واجب را چه در سفر و چه در غیر سفر به صورت دو رکعتى فرض نمود سپس تعداد رکعات نمازهاى واجب در غیر سفر افزایش یافتند ولى در سفر به حالت دو رکعتى باقى ماند».

۳۹۹- حدیث: «ابْنِ عُمَرَ عَنْ حَفْصِ بْنِ عَاصِمٍ قَالَ: حَدَّثَنَا ابْنُ عُمَرَ، فَقَالَ: صَحِبْتُ النَّبِیَّ جفَلَمْ أَرَهُ یُسَبِّحُ فِی السَّفَرِ وَقَالَ اللهُ جَلَّ ذِكْرُهُ ﴿لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ<span class="symbol">﴾» [۴۳۷].

یعنی: «حفص بن عاصم گوید: عبدالله پسر عمر گوید: در تمام مدتى که با پیغمبر بودم هیچگاه ندیدم که نماز رواتب را در سفر بخواند و خداوند تبارک و تعالى هم مى‌فرماید: (اخلاق و رفتار رسول خدا براى شما بهترین نمونه و سرمشق مى‌باشد). (یعنى خواندن نماز رواتب در سفر مستحب نیست).

«تسبیح: نماز رواتب مى‌باشد و آن نماز سنّتى است که قبل و یا بعد از نمازهاى فرض خوانده مى‌شوند».

۴۰۰- حدیث: «أَنَسٍس، قَالَ: صَلَّیْتُ الظُّهْرَ مَعَ النَّبِیِّ جبِالْمَدِینَةِ أَرْبَعًا، وَبِذِی الْحُلَیْفَةِ رَكْعَتَیْنِ» [۴۳۸].

یعنی: «انس گوید: نماز ظهر را در مدینه با پیغمبر جچهار رکعتى خواندم، و نماز (عصر را) در ذوالحلیفه (با پیغمبر ج) دو رکعتى خواندم». (یعنى چون به ذوالحلیفه سفر کردیم نماز عصر را کوتاه خواندیم).

«ذوالحلیفه: جایى است که در شش مایلى مدینه قرار دارد».

۴۰۱- حدیث: «أَنَسٍ، قَالَ خَرَجْنَا مَعَ النَّبِیِّ جمِنَ الْمَدِینَةِ إِلَى مَكَّةَ، فَكَانَ یُصَلِّی رَكْعَتَیْنِ رَكْعَتَیْنِ حَتَّى رَجَعْنَا إِلَى الْمَدِینَة.

سَأَلَهُ یَحْیَى بْنُ أَبِی إِسْحقَ قَالَ: أَقَمْتُمْ بِمَكَّةَ شَیْئًا قَالَ أَقَمْنَا بِهَا عَشْرًا» [۴۳۹].

یعنی: «انس گوید: همراه پیغمبر جاز مدینه به سوى مکه خارج شدیم تا وقتى که به مدینه برگشتیم پیغمبر جنمازهاى (چهار رکعتى) را دو رکعت دو رکعت مى‌خواند. یحیى بن اسحاق از انس پرسید: چند روز در مکه اقامت نمودید؟ انس گفت: ده روز در آنجا قامت نمودیم.

[۴۳۶]- أخرجه البخاری فی: ۸ كتاب الصلاة: ۱ كیف فرضت الصلوات فی الإسراء. [۴۳۷]- أخرجه البخاری فی: ۱۸ كتاب تقصیر الصلاة: ۱۱ باب من لم یتطوع فی السفر دبر الصلاة وقبلها. [۴۳۸]- أخرجه البخاری فی: ۱۸ كتاب تقصیر الصلاة: ۵ باب یقصر إذا خرج من موضعه. [۴۳۹]- أخرجه البخاری فی: ۱۸ كتاب تقصیر الصلاة: ۱ باب ما جاء فی التقصیر وكم یقیم حتى یقصر.