ترجمه فارسی اللؤلؤ والمرجان فیما اتفق علیه الشیخان - جلد اول

فهرست کتاب

باب ۴۴: بیان سخت گیرى در تحریم بلندنمودن دامن و شلوار و پیراهن به عنوان غرور و تشدید در تحریم منّت گذاشتن در مقابل بخشش، و سخت گیرى در تحریم فروختن کالا با قسم، و بیان سه نفرى که خداوند در قیامت با آنان سخن نمى‌گوید و به ایشان توجّه نمى‌فرماید

باب ۴۴: بیان سخت گیرى در تحریم بلندنمودن دامن و شلوار و پیراهن به عنوان غرور و تشدید در تحریم منّت گذاشتن در مقابل بخشش، و سخت گیرى در تحریم فروختن کالا با قسم، و بیان سه نفرى که خداوند در قیامت با آنان سخن نمى‌گوید و به ایشان توجّه نمى‌فرماید

۶۸- حدیث «أَبی هُرَیْرَةَ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ جثَلاثَةٌ لا یَنْظُرُ اللهُ إِلَیْهِمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ وَلا یُزَكِّیهِمْ وَلَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ: رَجُلٌ كَانَ لَهُ فَضْلُ مَاءٍ بِالطَّریقِ فَمَنَعَهُ مِنِ ابْنِ السَّبیلِ؛ وَرَجُلٌ بایَعَ إِمامَهُ لا یُبایِعُهُ إِلاّ لِدُنْیا، فَإِنْ أَعْطاهُ مِنْها رَضِیَ، وَإِنْ لَمْ یُعْطِهِ مِنْهَا سَخِطَ؛ وَرَجُلٌ أَقامَ سِلْعَتَهُ بَعْدَ الْعَصْرِ فَقالَ وَاللهِ الَّذی لا إِلهَ غَیْرُهُ لَقَدْ أَعْطَیْتُ بِها كَذا وَكَذا، فَصَدَّقَهُ رَجُلٌ ثُمَّ قَرَأَ هذِهِ الآیَةَ ﴿ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَشۡتَرُونَ بِعَهۡدِ ٱللَّهِ وَأَيۡمَٰنِهِمۡ ثَمَنٗا قَلِيلًا » [۷۴].

یعنی: «ابو هریره گوید: پیغمبر جفرمود: سه نفر هستند که خداوند در روز قیامت به آنان توجه نمى‌کند و به آنان نمى‌نگرد و آنان را (از گناه) پاک نمى‌گرداند، و آنان داراى عذاب دردناکى هستند:

۱- کسى که در صحرا آب اضافى به همراه دارد و آن را از مسافرى که به آن نیازمند است منع مى‌نماید.

۲- کسى که با امام و رهبر خود تنها به خاطر مسائل دنیوى بیعت مى‌نماید اگر امامش به او کمک مادّى بنماید از او راضى است و اگر به او کمک نکند از امامش عصبانى مى‌شود.

۳- کسى که بعد از نماز عصر کالاى خود را در معرض فروش قرار مى‌دهد، و مى‌گوید قسم به خدایى که جز او معبودى نیست، این کالا را به این مبلغ خریده‌ام، و مردم هم حرف او را باور مى‌کنند. سپس این آیه را تلاوت فرمود:

﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ يَشۡتَرُونَ بِعَهۡدِ ٱللَّهِ وَأَيۡمَٰنِهِمۡ ثَمَنٗا قَلِيلًا أُوْلَٰٓئِكَ لَا خَلَٰقَ لَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ ٱللَّهُ وَلَا يَنظُرُ إِلَيۡهِمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمۡ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ٧٧[آل عمران: ۷۷].

یعنی: «کسانى که پیمان الهى و سوگندهاى خود را (به نام مقدس او) با بهاى کمى معامله مى‌کنند بهره‌اى در آخرت نخواهند داشت و خداوند با آنان سخن نمى‌گوید و به آنان در قیامت نمى‌نگرد و آن‌ها را (از گناه) پاک نمى‌گرداند و عذاب دردناکى براى آن‌ها است».

[۷۴]- أخرجه البخاری فی: ۴۲ كتاب المساقاة: ۵ باب إثم من منع ابن السبیل من الماء.