باب ۹: واجببودن شستن هر دو پا به تمامى
۱۳۹- حدیث: «عَبْدِ اللهِ بْنِ عَمْرٍو قَالَ تَخَلَّفَ عَنَّا النَّبِیُّ جفِی سَفْرَةٍ سَافَرْنَاهَا فَأَدْرَكَنَا، وَقَدْ أَرْهَقَتْنَا الصَّلاَةُ، وَنَحْنُ نَتَوَضًّأُ، فَجَعَلْنَا نَمْسَحُ عَلَى أَرْجُلِنَا، فَنَادَى بِأَعْلَى صَوْتِهِ: وَیْلٌ لِلأَعْقَابِ مِنَ النَّارِ مَرَّتَیْنِ أَوْ ثَلاَثًا» [۱۶۱].
یعنی: «عبدالله بن عمرو گوید: در سفرى که با پیغمبر جبودیم، از ما عقب افتاد و هنگامى که به ما رسید وقت نماز رسیده بود و ما وضو مىگرفتیم و پاهایمان را مسح مىکردیم، پیغمبر جبا صداى بلند ما را صدا کرد و دو بار یا سه بار فرمود: کسانى که پاهایشان را در وضو نمىشویند به عذاب شدید آتش دوزخ گرفتار مىشوند».
«اعقاب: جمع عقب است، به معنى پاشنه پا مىباشد».
۱۴۰- حدیث: «أَبِی هُرَیْرَةَ كَانَ یَمُرُّ وَالنَّاسُ یَتَوَضَّؤُونَ مِنَ الْمِطْهَرَةِ؛ فَقَالَ: أَسْبِغُوا الْوُضوءَ، فَإِنَّ أَبَا الْقَاسِمِ جقَالَ: وَیْلٌ لِلأَعْقَابِ مِنَ النَّارِ» [۱۶۲].
یعنی: «ابو هریره از کنار جماعتى گذشـت، دید که از یک منبع آب وضو مىگیرند، به آنان گفت: وضوى خوب و کامل بگیرید، چون ابوالقاسم محمّد جمىفرمود: کسانى که پاهایشان را در وضو نمىشویند به عذاب شدید دوزخ گرفتار خواهند شد».
«مطهر: حوض، منبع آب. أسبغوا الوضوء: وضوى خوب و کامل بگیرید و آب به تمام اعضاى واجب الغسل برسانید، و فرض و سنّت آن رعایت کنید».
[۱۶۱]- أخرجه البخاری فی: ۳ كتاب العلم: ۳ باب من رفع صوته بالعلم. [۱۶۲]- أخرجه البخاری فی: ۴ كتاب الوضوء: ۲۹ ـ باب غسل الأعقاب.