باب ۸۴: پیغمبر جشفاعتش را براى امّتش در قیامت نگه مى‌دارد
۱۲۱- حدیث: «أَبِی هُرَیْرَةَ، قَالَ: قَالَ رَسُـولُ اللهِ ج: «لِكُلِّ نَبِیٍّ دَعْوَةٌ، فَأُرِیدُ، إِنْ شَاءَ اللهُ، أَنْ أَخْتَبِیَ دَعْوَتِی شَفَاعَةً لاُِمَّتِی یَوْمَ الْقِیَامَةِ» [۱۴۰].
یعنی: «ابو هریره گوید: پیغمبر جفرمود: براى هر پیغمبرى دعایى وجود دارد که به طور یقین از جانب خداوند مورد اجابت قرار مى‌گیرد، و من مى‌خواهم ان‌شاء الله، این دعاى مستجاب خود را به منظور شفاعت براى امّتم در روز قیامت پنهان و محفوظ نگهدارم».
«أختبی: پنهان نگهدارم».
۱۲۲- حدیث: « أَنَسٍ عَنِ النَّبِیِّ جقَالَ: كُلُّ نَبِیٍّ سَأَلَ سُؤَالاً أَوْ قَالَ لِكُلِّ نَبِیٍّ دَعْوةٌ قَد دَعَا بِهَا فَاسْتُجِیبَتْ، فَجَعَلْتُ دَعْوَتِی شَفَاعَةً لأُمَّتِی یَوْمَ الْقِیَامَةِ» [۱۴۱].
یعنی: «انس گوید: پیغمبر جفرمود: هر پیغمبرى یک تقاضایى از خداوند نموده است (و یا فرمود:) هر پیغمبرى حق یک دعاى مستجاب را دارد که همه پیامباران دیگر این دعا را کرده‌اند و از جانب خداوند مورد استجابت قرار گرفته است، ولى من این دعاى خود را (در دنیا نکردم و آن را) براى شفاعت امّتم در روز قیامت نگهداشته‌ام».
[۱۴۰]- أخرجه البخاری فی: ۹۷ ـ كتاب التوحید: ۳۱ ـ باب قوله تعالى: ﴿قُل لَّوۡ كَانَ ٱلۡبَحۡرُ مِدَادٗا لِّكَلِمَٰتِ رَبِّي﴾[الكهف: ۱۰۹]. [۱۴۱]- أخرجه البخاری فی: ۸۰ كتاب الدعوات: ۱ باب لكل نبی دعوة مستجابة.