باب ۳: جایز است زن حائضه سر شوهرش را بشوید و آنرا شانه کند
۱۷۲- حدیث: «عَائِشَةَ، زَوْجِ النَّبِیِّ ج، قَالَتْ: وَإِنْ كَانَ رَسُولُ اللهِ جلَیُدْخِلُ عَلَىَّ رَأْسَهُ وَهُوَ فِی الْمَسْجِدِ فأُرَجِّلُهُ، وَكَانَ لاَ یَدْخُلُ الْبیْتَ إِلاَّ لِحَاجَةٍ إِذَا كَانَ مُعْتَكِفًا» [۱۹۸].
یعنی: «عایشه همسر پیغمبر جگوید: پیغمبر جوقتى که در مسجد اعتکاف مى‌نمود، سرش را به طرف من (که در داخل حجره‌ام بودم) مى‌آورد و آن را شانه مى‌کردم. پیغمبر جبه هنگام اعتکاف از مسجد خارج نمى‌شد و وارد منزل نمى‌گردید، مگر اینکه کارى داشته باشد».
«اعتكاف: در لغت به معنى حبس و ماندن است، و در اصطلاح شرع، ماندن در مسجد به نیت عبادت است».
۱۷۳- حدیث: «عائِشَةَلقَالَتْ: كَانَ النَّبِیُّ جیُبَاشِرُنِی وَأَنَا حَائِضٌ، وَكَانَ یُخْرِجُ رَأْسَهُ مِنَ الْمَسْجِدِ وَهُوَ مُعْتَكِفٌ فَأَغْسِلُهُ وَأَنَا حَائِضٌ» [۱۹۹].
یعنی: «عایشه گوید: هنگامى که در حالت حیض بودم، پیغمبر جبا من مباشره و تماس (غیر جماع و غیر لمس بین ناف و زانو) مى‌گرفت و وقتى که در مسجد اعتکاف مى‌کرد سرش را از مسجد بیرون مى‌آورد و من با وجود اینکه در حیض بودم سرش را مى‌شستم».
۱۷۴- حدیث: «عَائِشَةَ، حَدَّثَتْ أَنَّ النَّبِیَّ جكَانَ یَتَّكِى فِی حَجْرِی وَأَنَا حَائِضٌ ثُمَّ یَقْرأُ الْقُرْآنَ» [۲۰۰].
یعنی: «عایشه گوید: پیغمبر جبر ران من تکیه کرده بود و قرآن مى‌خواند و من هم در حال حیض بودم».
[۱۹۸]- أخرجه البخاری فی: ۳۳ كتاب الاعتكاف: ۳ باب لا یدخل البیت إلا لحاجة. [۱۹۹]- أخرجه البخاری فی: ۳۳ كتاب الاعتكاف: ۴ باب غسل المعتكف. [۲۰۰]- أخرجه البخاری فی: ۶ كتاب الحیض: ۳ باب قراءة الرجل فی حجر امرأته وهی حائض.