باب ۳۷: فضیلت و ثواب نماز صبح و عصر و مواظبت بر خواندن آن‌ها به وقت خود
۳۶۷- حدیث: «أَبِی هُرَیْرَةَ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ ج، قَالَ: یَتَعَاقَبُونَ فِیكُمْ، مَلاَئِكَةٌ بِاللَّیْلِ وَمَلاَئِكَةٌ بِالنَّهَارِ، وَیَجْتَمِعُونَ فِی صَلاَةِ الْفَجْرِ وَصَلاَةِ الْعَصْرِ، ثُمَّ یَعْرُجُ الَّذِینَ بَاتُوا فِیكُمْ فَیَسْأَلُهُمْ رَبُّهُمْ، وَهُوَ أَعْلَمُ بِهِمْ، كَیْفَ تَرَكْتُمْ عِبَادِی فَیَقُولُونَ تَرَكْنَاهُمْ وَهُمْ یُصَلُّونَ، وَأَتَیْناهُمْ وَهُمْ یُصَلُّونَ» [۴۰۴].
یعنی: «ابوهریره گوید: پیغمبر جفرمود: (دو دسته) از فرشتگان بدنبال هم پیش شما مى‌آیند و مى‌روند دسته‌اى در شب مى‌آیند (و در روز مى‌روند) دسته دیگر در روز مى‌آیند (و در شب مى‌روند) و به هنگام نماز صبح و عصر هردو دسته با هم جمع مى‌شوند آن دسته که پیش شما بوده‌اند به ملکوت اعلا بر مى‌گردند، و پروردگار عالم که از همه آگاه‌تر است از ایشان مى‌پرسد، در چه حالى بنده مرا ترک نمودید؟ فرشتگان مى‌گویند: ما که آنان را ترک کردیم نماز مى‌خواندند؛ و وقتى که پیش آنان رفتیم باز نماز مى‌خواندند».
«باتوا: باحتمال قوى به معنى (اقاموا) است، یعنى پیش شما بودند».
۳۶۸- حدیث: «جَرِیرٍ، قَالَ: كُنَّا عِنْدَ النَّبِیِّ جفَنَظَرَ إِلَى الْقَمَر لَیْلَةً، یَعْنِی الْبَدْرَ، فَقَالَ: إِنَّكُمْ سَتَرَوْنَ رَبَّكُمْ كَمَا تَرَوْنَ هذَا الْقَمَرَ، لاَ تُضَامُّونَ فِی رُؤْیَتِهِ، فَإِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ لاَ تُغْلَبُوا عَلَى صَلاَةٍ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ غُرُوبِهَا فَافْعَلُوا ثُمَّ قَرَأَ: ﴿وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ قَبۡلَ طُلُوعِ ٱلشَّمۡسِ وَقَبۡلَ ٱلۡغُرُوبِ٣٩﴾» [۴۰۵].
یعنی: «جریر گوید: شبى در حضور پیغمبر جبودیم و به سوى ماه که شب چهارده بود نگاه کرد و گفت: شما در قیامت پروردگار خودتان را مى‌بینید همانگونه که این ماه شب چهارده را مى‌بینید و هیچ فشار و مشکلى در دیدن او برایتان پیش نخواهد آمد، پس تا امکان دارید پیش از طلوع خورشید و قبل از غروب آن از خواندن نماز (صبح و عصر) غافل نشوید (و خواب و تنبلى و موانع دیگر شما را از این نمازها باز ندارد، و به هر نحوى که برایتان ممکن است) این کار را بکنید».
آنگاه پیغمبر جآیه ۵۰ سوره ق را خواند (همراه با تعظیم و تمجید، پروردگارت را از هر عیب و نقصى پاک و منزه دان و این تسبیح و تمجید را همیشه پیش از طلوع و غروب خورشید انجام بده).
(یعنى کسى که نماز صبح و عصر را مى‌خواند این تسبیح و تمجید را به جا مى‌آورد).
۳۶۹- حدیث: «أبِی مُوسى، أَنَّ رَسُولَ اللهِ ج، قَالَ: مَنْ صَلَّى الْبَرْدَیْنِ دَخَلَ الْجَنَّةَ» [۴۰۶].
یعنی: «ابو موسى گوید: پیغمبر جفرمود: کسى که نماز صبح و عصر را بخواند داخل بهشت مى‌شود».
«بردین: تثنیه برد، به معنى سرما است، و نماز صبح و عصر چون در وقتى خوانده مى‌شود که هوا سرد است به بردین معروفند».
[۴۰۴]- أخرجه البخاری فی: ۹ كتاب مواقیت الصلاة: ۱۶ باب فضل صلاة العصر. [۴۰۵]- أخرجه البخاری فی: ۹ كتاب مواقیت الصلاة: ۱۶ باب فضل صلاة العصر. [۴۰۶]- أخرجه البخاری فی: ۹ كتاب مواقیت الصلاة: ۲۶ باب فضل صلاة الفجر.