باب ۲۹: دلیل اینکه مسلمان نجس و پلید نمى‌گردد
۲۱۰- حدیث: «أَبِی هُرَیْرَةَس، قَالَ: لَقِیَنِی رَسُولُ اللهِ جوَأَنَا جُنُبٌ فأَخَذَ بِیَدِی، فَمَشَیْتُ مَعَهُ حَتَّى قَعَدَ، فَانْسَلَلْتُ مِنْهُ وَأَتَیْتُ الرَّحْلَ فَاغْتَسَلْتُ، ثُمَّ جِئْتُ وَهُوَ قَاعِدٌ؛ فَقَالَ: أَیْنَ كُنْتَ یَا أَبَا هِرٍّ فَقُلْتُ لَهُ، فَقَالَ: سُبْحَانَ اللهِ یَا أَبَا هِرٍّ إِنَّ الْمُؤْمِنَ لاَ یَنْجُسُ» [۲۴۰].
یعنی: «ابوهریره گوید: در حالى که جنابت داشتم به حضور پیغـمبر جرسیدم دستم را گرفت و با او مى‌رفتم تا اینکه پیغمبر جنشست، و من هم مخفیانه به سوى اقامتگاه خود رفتم، و غسل کردم وقتى که به نزد پیغمبر جبرگشتم، دیدم که هنوز نشسته است، فرمود: کجا بودى، اى ابو هریره؟ موضوع را به پیغمبر جگفتم: با تعجب فرمود: سبحان الله اى ابو هریره! انسان مؤمن پلید و نجس نخواهد شد».
«فانسللت:مخفیانه رفتم».
[۲۴۰]- أخرجه البخاری فی: ۵ كتاب الغسل: ۲۴ باب الجنب یخرج ویمشی فی السوق وغیره.