باب ۳۸: اوّل وقت نماز مغرب هنگام غروب خورشید است
۳۷۰- حدیث: «سَلَمَةَ، قَالَ: كُنَّا نُصَلِّی مَعَ النَّبیِّ جالْمَغْرِبَ إِذَا تَوَارَتْ بِالْحِجَابِ» [۴۰۷].
یعنی: «سلمه مى‌گوید: نماز مغرب را وقتى با پیغمبر جمى‌خواندیم که خورشید غروب مى‌کرد».
«توارت بالحجاب: خود را در زیر چادر پنهان نمود. در اینجا خورشید به هنگام غروب کردنش به زنى که خود را در زیر چادر پنهان مى‌کند تشبیه شده است».
۳۷۱- حدیث: «رَافِعِ بْنِ خَدِیجٍ، قَالَ: كُنَّا نُصَلِّی الْمَغْرِبَ مَعَ النَّبِیِّ جفَیَنْصَرِفُ أَحَدُنَا وَإِنَّهُ لَیُبْصِرُ مَوَاقِعَ نَبْلِهِ» [۴۰۸].
یعنی: «رافع بن خدیج گوید: ما با پیغمبر جنماز مغرب را مى‌خواندیم سپس هریک از ما که بیرون مى‌رفت (و تیراندازى مى‌کرد به اندازه‌اى هوا روشن بود که) محل اصابت تیرش را از دور مى‌دید».
[۴۰۷]- أخرجه البخاری فی: ۹ كتاب مواقیت الصلاة: ۱۸ باب وقت المغرب. [۴۰۸]- أخرجه البخاری فی: ۹ كتاب مواقیت الصلاة: ۱۸ باب وقت المغرب.